Lake Mburo - Entebbe
Blijf op de hoogte en volg Peter
11 Augustus 2012 | Nederland, Horst
Hallo allemaal,
we zijn intussen alweer een paar dagen terug in Nederland. Hierbij volgt het laatste verslag van de reis. De oplettende lezer heeft waarschijnlijk al gemerkt dat er intussen ook foto's bij staan. Heb je ze nog niet gezien? Ze staan bij de verschillende verslagen.
Dank aan eenieder die de moeite heeft genomen om een reactie te schrijven op een of meerdere berichten; we vinden het heel leuk om ze te lezen.
Tot de volgende keer,
Peter en Silvia
--------------------------------------------------------
4 augustus
Om half 8 ontbijt. Voordat we vertrekken nemen we nog afscheid van René en Dennis; zijn hebben nog een verlenging in Rwanda en gaan daar vandaag samen met chauffeur Robert, nu ook hun gids, naar toe. Wij krijgen dus een nieuwe chauffeur (Nicolas) met auto. Vrij snel nadat we vertrokken zijn, stoppen we nog bij een mooi uitzichtpunt over Lake Bunyonyi, om wat foto’s te maken. Gelukkig is de weg vandaag (voor de verandering) voornamelijk asfalt, ook wel eens leuk ;). Rond half 2 hebben we de lunch in een aardig wegrestaurantje net buiten Mbarara (maar het duurt wel weer lang voordat iedereen zijn/haar eten krijgt). Daarna nog een uurtje naar de campsite. Het laatste stukje gaat dwars door een bananenplantage. Als je er zo dwars doorheen rijdt, lijkt het wel een (bananen)bos. Van weg kun je daar ook niet meer spreken, dus al hobbelend gaan we langzaam verder. Het laatste stukje is nogal stijl, dus wordt eerst het aanhangwagentje los gekoppeld (en later weer opgehaald). De campsite ligt boven op een heuvel met een prachtig uitzicht over de omgeving, waaronder Lake Mburo. De campsite is nog vrij nieuw en wij zijn momenteel de enige gasten. Iedereen krijgt een ruime tent toegewezen met een achterbouwsel eraan. Hierin bevindt zich het eco-toilet (eerst bananenbladeren erin leggen, boodschap doen, dan op pedaal drukken zodat e.e.a. in een ton verdwijnt) en de eco-douche; een grote zak met een sproeier onderaan.
We gaan meteen op pad voor de laatste gamedrive van deze reis. In Lake Mburo NP zitten geen olifanten of giraffen, maar het is wel de enige plek in Uganda buiten Kidepo NP waar zebra’s zitten, dus onze reisgenoten zien hier voor het eerst zebra’s. Ze zijn hier wel wat schuwer, en lopen al snel de struiken in als de Landcruisers dichterbij komen. We zien ook nog impala’s, waterbokken, verschillende vogels, buffels en een hele club bavianen en nog wat andere apen. Terwijl de zon langzaam ondergaat rijden we terug naar onze campsite voor het avondeten.
5 augustus
Om kwart voor 7 gaan we al op pad, voor een gamewalk deze keer. Nadat we met de Landcruisers naar het park zijn gereden vervolgen we daar, onder begeleiding van een ranger, onze weg verder te voet. We volgen buffelsporen, maar vinden zeuiteindelijk helaas niet. (wel een buffelkadaver...). We zien wel verschillende vogels, impala’s, waterbokken etc. En op het eind van de trip, na zo’n 2,5 wandelen, zien we zelfs nog een kleine slang wegglijden!
Bij terugkomst is het hoog tijd voor het ontbijt. Daarna is het relaxen tot 3 uur in de middag, wanneer we moeten vertrekken voor de boottocht. Deze tocht op Lake Mburo begint om 4 uur en duurt 1,5 uur. Wederom een mooie tocht waarin we natuurlijk weer de nodige nijlpaarden zien, hele kleine en ook grote krokodillen (een fors exemplaar loopt voor onze ogen van het land het water in) en veel vogels.
Als we na de boottocht weer terug rijden naar onze campsite, zien we vlak langs de weg nog een kleine apenfamilie, met 2 hele kleine jonkies. We blijven een tijdje staan kijken naar dit mooie en ook heel leuke schouwspel (er staat het een en ander op film als het goed is).
6 augustus
Na het ontbijt vertrekken we rond half 9 vanaf onze kampeerplek en gaan op weg naar Entebbe. Na 4 uur rijden komen we weer bij de evenaar, alwaar we 2 uur pauzeren. Naast de lunch kun je hier ook van alles kopen in een flinke hoeveelheid souvenirwinkeltjes (vaak in zeecontainers). Maar de meeste zaken vind je in elk winkeltje terug. Na deze (volgens ons te) lange pauze rijden we verder en arriveren rond half 5 bij het Airport Guesthouse in Entebbe, waar onze reis 3 weken geleden begon. Nadat iedereen zijn/haar kamer heeft gekregen en de spullen daarin heeft gelegd hebben we een laatste gezamelijke bijeenkomst waar Betty, samen met de chauffeurs Musa en Nicolas hun dank uitspreken voor de goed verlopen reis. Wij bedanken hen ook natuurlijk en nemen afscheid (waarbij hier en daar nog een traantje wordt weggepinkt).
‘s Avonds is er een prima barbecue ter afsluiting.
7 augustus
Op deze laatste dag toch nog een activiteit; we gaan met z'n 10-en naar Ngamba Island. Dit eiland in het Victoriameer is een chimpansee opvangplek. Zoals eerder gemeld hebben we wel chimpasees in het wild gezien, maar het waren er niet zo veel en omdat ze (hoog) in de bomen zaten waren ze ook minder goed zichtbaar. Op het eiland verwachten we ze vrij dichtbij en ook in grotere aantallen te zien. Rond 9 uur vertrekken we met een soort speedboot voor een tocht van 23 km over het meer.
Op het eiland krijgen we, na de complimentary koffie/thee, een uitgebreide uitleg over chimpansees (our closest relative; 98,7% van het DNA is gelijk). Ook hun aantal in het wild neemt snel af door o.a. verdergaande ontbossing. Er wonen nu 35 miljoen mensen in Uganda en de verwachting is dat dat er in 2050 70 miljoen zullen zijn en die hebben allemaal een plek nodig om te wonen en er is landbouwgrond nodig voor het benodigde voedsel. Ook bushmeat (in Congo wordt chimpanseevlees als lekkernij gezien) speelt een rol en er lopen helaas nog steeds lieden rond die denken dat een chimpansee een leuk huisdier is. Als er dan bv. een opdracht is om een baby chimp te vangen, dan sterven er 8-10 andere chimpansees. Ze lijken op mensen en dus zal allereerst de moeder en daarna ook andere leden van de chimpanseefamilie alles in het werk stellen om te voorkomen dat de baby chimp meegenomen wordt. Waarbij ze helaas het onderspit delven. Ook kleine chimpansees worden groot en dan gaan ze toch proberen of ze hun koper de baas kunnen. En aangezien ze 4x zo sterk zijn als een mens, gaat dat wel lukken. Gevolg: chimpansee wordt gedumpt en er komt vaak een nieuwe opdracht...
Genoeg slecht nieuws, de opvang op dit eiland dient ervoor om chimpanseewezen nog een leven te laten leiden. Rond 11 uur lopen we naar de plek waar ze gevoerd worden. Eerst het groepje dat slechts kort op het eiland is. Als we bij het hek komen zitten ze al te wachten. Het is een prachtig gezicht om de dieren bezig te zien, o.a. als ze elkaar aan het uitdagen zijn. Daarna gaan we naar een soort platform waar we een goed uitzicht hebben op de grote groep (in totaal zitten er nu 49 chimpansees op het eiland).
De baas (alfamannetje) is Mika en dat is duidelijk te zien; de andere chimps tonen duidelijk respect. Helaas staat er wel een groot electrisch beveiligd hekwerk tussen de chimps en ons, maar dat is met name voor onze veiligheid. Mocht er toch eentje losbreken dan moeten we zelfs het water inrennen; chimpansees kunnen namelijk niet zwemmen.
Nadat de chimps voldoende gegeten hebben en langzaam het bos weer ingaan, lopen we terug naar de info en souvernier hutten. We zien nog een aantal varanen van vrij dichtbij. Vervolgens in 50 minuten weer met de speedboot terug naar het land waar een busje van ons hotel ons weer terugbrengt.
's Middags nog wat gegeten, tassen gepakt en wat internetten en lezen. Rond 5 uur nemen we afscheid van onze reisgenoten en worden we naar het vliegveld gebracht. In totaal 3 keer door de metaaldetector, waarvan de eerste keer zelfs voor de parkeerplaats van het vliegveld.
8 augustus
Om iets na half 6 landen we op Schiphol. Het zit er helaas weer op.
Het was een intensieve maar fraaie reis. Uganda heeft wellicht iets minder wild dan bv. Zuid-Afrika, Kenya of Tanzania. Daar staat echter tegenover dat het er wel allemaal is, dat je nog een van de weinige toeristen bent, en dat je gorilla's van (heel) dichtbij in het wild kunt bekijken.
we zijn intussen alweer een paar dagen terug in Nederland. Hierbij volgt het laatste verslag van de reis. De oplettende lezer heeft waarschijnlijk al gemerkt dat er intussen ook foto's bij staan. Heb je ze nog niet gezien? Ze staan bij de verschillende verslagen.
Dank aan eenieder die de moeite heeft genomen om een reactie te schrijven op een of meerdere berichten; we vinden het heel leuk om ze te lezen.
Tot de volgende keer,
Peter en Silvia
--------------------------------------------------------
4 augustus
Om half 8 ontbijt. Voordat we vertrekken nemen we nog afscheid van René en Dennis; zijn hebben nog een verlenging in Rwanda en gaan daar vandaag samen met chauffeur Robert, nu ook hun gids, naar toe. Wij krijgen dus een nieuwe chauffeur (Nicolas) met auto. Vrij snel nadat we vertrokken zijn, stoppen we nog bij een mooi uitzichtpunt over Lake Bunyonyi, om wat foto’s te maken. Gelukkig is de weg vandaag (voor de verandering) voornamelijk asfalt, ook wel eens leuk ;). Rond half 2 hebben we de lunch in een aardig wegrestaurantje net buiten Mbarara (maar het duurt wel weer lang voordat iedereen zijn/haar eten krijgt). Daarna nog een uurtje naar de campsite. Het laatste stukje gaat dwars door een bananenplantage. Als je er zo dwars doorheen rijdt, lijkt het wel een (bananen)bos. Van weg kun je daar ook niet meer spreken, dus al hobbelend gaan we langzaam verder. Het laatste stukje is nogal stijl, dus wordt eerst het aanhangwagentje los gekoppeld (en later weer opgehaald). De campsite ligt boven op een heuvel met een prachtig uitzicht over de omgeving, waaronder Lake Mburo. De campsite is nog vrij nieuw en wij zijn momenteel de enige gasten. Iedereen krijgt een ruime tent toegewezen met een achterbouwsel eraan. Hierin bevindt zich het eco-toilet (eerst bananenbladeren erin leggen, boodschap doen, dan op pedaal drukken zodat e.e.a. in een ton verdwijnt) en de eco-douche; een grote zak met een sproeier onderaan.
We gaan meteen op pad voor de laatste gamedrive van deze reis. In Lake Mburo NP zitten geen olifanten of giraffen, maar het is wel de enige plek in Uganda buiten Kidepo NP waar zebra’s zitten, dus onze reisgenoten zien hier voor het eerst zebra’s. Ze zijn hier wel wat schuwer, en lopen al snel de struiken in als de Landcruisers dichterbij komen. We zien ook nog impala’s, waterbokken, verschillende vogels, buffels en een hele club bavianen en nog wat andere apen. Terwijl de zon langzaam ondergaat rijden we terug naar onze campsite voor het avondeten.
5 augustus
Om kwart voor 7 gaan we al op pad, voor een gamewalk deze keer. Nadat we met de Landcruisers naar het park zijn gereden vervolgen we daar, onder begeleiding van een ranger, onze weg verder te voet. We volgen buffelsporen, maar vinden zeuiteindelijk helaas niet. (wel een buffelkadaver...). We zien wel verschillende vogels, impala’s, waterbokken etc. En op het eind van de trip, na zo’n 2,5 wandelen, zien we zelfs nog een kleine slang wegglijden!
Bij terugkomst is het hoog tijd voor het ontbijt. Daarna is het relaxen tot 3 uur in de middag, wanneer we moeten vertrekken voor de boottocht. Deze tocht op Lake Mburo begint om 4 uur en duurt 1,5 uur. Wederom een mooie tocht waarin we natuurlijk weer de nodige nijlpaarden zien, hele kleine en ook grote krokodillen (een fors exemplaar loopt voor onze ogen van het land het water in) en veel vogels.
Als we na de boottocht weer terug rijden naar onze campsite, zien we vlak langs de weg nog een kleine apenfamilie, met 2 hele kleine jonkies. We blijven een tijdje staan kijken naar dit mooie en ook heel leuke schouwspel (er staat het een en ander op film als het goed is).
6 augustus
Na het ontbijt vertrekken we rond half 9 vanaf onze kampeerplek en gaan op weg naar Entebbe. Na 4 uur rijden komen we weer bij de evenaar, alwaar we 2 uur pauzeren. Naast de lunch kun je hier ook van alles kopen in een flinke hoeveelheid souvenirwinkeltjes (vaak in zeecontainers). Maar de meeste zaken vind je in elk winkeltje terug. Na deze (volgens ons te) lange pauze rijden we verder en arriveren rond half 5 bij het Airport Guesthouse in Entebbe, waar onze reis 3 weken geleden begon. Nadat iedereen zijn/haar kamer heeft gekregen en de spullen daarin heeft gelegd hebben we een laatste gezamelijke bijeenkomst waar Betty, samen met de chauffeurs Musa en Nicolas hun dank uitspreken voor de goed verlopen reis. Wij bedanken hen ook natuurlijk en nemen afscheid (waarbij hier en daar nog een traantje wordt weggepinkt).
‘s Avonds is er een prima barbecue ter afsluiting.
7 augustus
Op deze laatste dag toch nog een activiteit; we gaan met z'n 10-en naar Ngamba Island. Dit eiland in het Victoriameer is een chimpansee opvangplek. Zoals eerder gemeld hebben we wel chimpasees in het wild gezien, maar het waren er niet zo veel en omdat ze (hoog) in de bomen zaten waren ze ook minder goed zichtbaar. Op het eiland verwachten we ze vrij dichtbij en ook in grotere aantallen te zien. Rond 9 uur vertrekken we met een soort speedboot voor een tocht van 23 km over het meer.
Op het eiland krijgen we, na de complimentary koffie/thee, een uitgebreide uitleg over chimpansees (our closest relative; 98,7% van het DNA is gelijk). Ook hun aantal in het wild neemt snel af door o.a. verdergaande ontbossing. Er wonen nu 35 miljoen mensen in Uganda en de verwachting is dat dat er in 2050 70 miljoen zullen zijn en die hebben allemaal een plek nodig om te wonen en er is landbouwgrond nodig voor het benodigde voedsel. Ook bushmeat (in Congo wordt chimpanseevlees als lekkernij gezien) speelt een rol en er lopen helaas nog steeds lieden rond die denken dat een chimpansee een leuk huisdier is. Als er dan bv. een opdracht is om een baby chimp te vangen, dan sterven er 8-10 andere chimpansees. Ze lijken op mensen en dus zal allereerst de moeder en daarna ook andere leden van de chimpanseefamilie alles in het werk stellen om te voorkomen dat de baby chimp meegenomen wordt. Waarbij ze helaas het onderspit delven. Ook kleine chimpansees worden groot en dan gaan ze toch proberen of ze hun koper de baas kunnen. En aangezien ze 4x zo sterk zijn als een mens, gaat dat wel lukken. Gevolg: chimpansee wordt gedumpt en er komt vaak een nieuwe opdracht...
Genoeg slecht nieuws, de opvang op dit eiland dient ervoor om chimpanseewezen nog een leven te laten leiden. Rond 11 uur lopen we naar de plek waar ze gevoerd worden. Eerst het groepje dat slechts kort op het eiland is. Als we bij het hek komen zitten ze al te wachten. Het is een prachtig gezicht om de dieren bezig te zien, o.a. als ze elkaar aan het uitdagen zijn. Daarna gaan we naar een soort platform waar we een goed uitzicht hebben op de grote groep (in totaal zitten er nu 49 chimpansees op het eiland).
De baas (alfamannetje) is Mika en dat is duidelijk te zien; de andere chimps tonen duidelijk respect. Helaas staat er wel een groot electrisch beveiligd hekwerk tussen de chimps en ons, maar dat is met name voor onze veiligheid. Mocht er toch eentje losbreken dan moeten we zelfs het water inrennen; chimpansees kunnen namelijk niet zwemmen.
Nadat de chimps voldoende gegeten hebben en langzaam het bos weer ingaan, lopen we terug naar de info en souvernier hutten. We zien nog een aantal varanen van vrij dichtbij. Vervolgens in 50 minuten weer met de speedboot terug naar het land waar een busje van ons hotel ons weer terugbrengt.
's Middags nog wat gegeten, tassen gepakt en wat internetten en lezen. Rond 5 uur nemen we afscheid van onze reisgenoten en worden we naar het vliegveld gebracht. In totaal 3 keer door de metaaldetector, waarvan de eerste keer zelfs voor de parkeerplaats van het vliegveld.
8 augustus
Om iets na half 6 landen we op Schiphol. Het zit er helaas weer op.
Het was een intensieve maar fraaie reis. Uganda heeft wellicht iets minder wild dan bv. Zuid-Afrika, Kenya of Tanzania. Daar staat echter tegenover dat het er wel allemaal is, dat je nog een van de weinige toeristen bent, en dat je gorilla's van (heel) dichtbij in het wild kunt bekijken.
-
12 Augustus 2012 - 10:13
Henk Aldenhoven:
Drie weken toeven tussen zoveel (soorten) apen kan mogelijk een degeneratie betekenen van een paar procentjes van het menselijk wezen! Dus let goed op elkaar!
Dank voor het toezenden van de verslagen.
Tot op de Willem Alexanderstraat.
Henk -
12 Augustus 2012 - 21:07
Marjo Klaassen:
Heb genoten van jullie reisverslagen.
En wat een mooie foto's erbij zeg !!
-
12 Augustus 2012 - 21:32
André:
Fraaie foto's en informatieve verslagen. Bedankt voor het delen.
André -
12 Augustus 2012 - 21:56
John En Ria Van Gastel:
Hallo Peter en Sylvia
Het is een uitstekend reisverslag en prachtige foto's
Groetjes John en Ria -
15 Augustus 2012 - 18:03
Gerda En Jan:
Dag Silvia en Peter,
Bedankt voor het toesturen van de reisverslagen.
Ook wij hebben hiervan genoten. Jullie hebben een mooi reisverslag weten te maken. De beschrijvingen zijn erg duidelijk en de foto's illustratief en mooi.
Groetjes, Gerda en Jan Könisser -
17 Augustus 2012 - 13:04
Paul Roelofs:
Yo Pete en Silvia.
Tja, hier kan m'n vakantie aan Luxemburg niet aan tippen, wat een geweldige omgeving daar, dat zijn pas bergen!
Afijn, met mijn rug hoef ik daar niet aan te beginnen maar zo kan ik toch mooi via die twee koelies uit Horst mee genieten van dit stukje ongerepte natuur.
Ook zo'n creatieve douche-kabine kunnen we ons hier natuurlijk al helemaal niet voorstellen. Hier klagen ze immers al als er geen douche-kop op zit met een harde straal ...
Groetjes,
Paul en Dianne. -
17 Augustus 2012 - 15:09
Annemarie:
Hallo Globetrotter!
Weer terug in ons kikkerland; tref je het dat het zonnetje schijnt!
Wat een fantastische reis, genoten van je verslagen en vooral van de bijzondere foto's.
Veel dank voor je inspanning om dit met anderen te delen!
Tot ziens,
Annemarie -
26 Augustus 2012 - 17:25
Anne Vos:
Hoi Peter,
Wat leuk om je reisverslag over Oeganda te lezen en wat een fantastische foto's heb je gemaakt! Vooral van de gorilla's. Als medereiziger was ik een een aantal zaken alweer vergeten die je had opgeschreven. Ik heb zelf ook een verslag gemaakt, en wilde de jouwe niet lezen voor ik de mijne klaar had. Vandaar mijn wat late reactie. Als je zin hebt om 'm eens te bekijken kun je naar www.anneinoeganda.reislogger.nl gaan. Reacties zijn natuurlijk welkom. Doe de hartelijke groeten aan Sylvia.
Anne Vos
-
08 Augustus 2013 - 09:34
Loek:
Een late reactie mar meer een op de reis die vandaag begint (8.8.13).
Ik wens jullie een goede reis in en door Canada. Doe als je in de buurt bent de familie Angenent de groeten van mij. Lethbridge, Picture Buth, Alberta.
Veel plezier en tot weer.
Loek en Jacqueline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
