Pico Ruivo, Caldeirao do Inferno

Donderdag 25 mei, Pico Ruivo

Om kwart voor 9 gaan we weer met de bus naar het begin van de wandeling. Het is een ritje van een half uur en het gaat alleen maar omhoog. De wandeling begint bij de Pico do Arieiro (1810 meter). We zijn niet de enige; hele busladingen mensen stoppen hier om van het fantastische uitzicht te genieten; je kijkt over een prachtig stuk gebergte uit en richting zee kijk je boven de wolken. Gelukkig gaan niet al die mensen ook wandelen, want anders zou het nog bijna filewandelen worden. Het weer bij aanvang: zeer zonnig met een zeeeeer stevige wind; je moet bijna uitkijken dat je niet omver geblazen wordt. Op de parkeerplaats beginnen een aantal muzikanten wat te spelen (Zuid-Amerikaans?). Door de wind begeleid de muziek ons nog een heel end tijdens de wandeling. De wandeling is afwisselend stijgen en dalen en het uitzicht blijft prachtig. Bij de lunchplek zitten een flinke groep mensen, maar die beginnen allemaal weer eerder met wandelen. Na de lunch is het eerst een aardig eindje dalen alvorens de lange klim naar het "koffiehuis" begint. Van kun je zonder dagrugzak naar de top van Madeira; de Pico Ruivo (1862 meter). Dit doen de meesten dan ook om boven natuurlijk de "verplichte" foto's te maken. Tot slot dalen we nog een stuk naar een parkeerplaats waar Luis, onze chauffeur, ons al staat op te wachten. We rijden naar ons hotel in Santana, waar enkelen nog een frisse plons in het binnenzwembad nemen.
Om 7 uur is weer de dagelijkse briefing, gevolgd door diner en avondwandeling door het dorp. In het dorp komen we nog bij een vreemd ongeluk uit: een pickup is van de weg geraakt en staat met z'n voorkant op een stenen bankje. Het is me een raadsel hoe de chauffeur dat voor elkaar heeft gekregen, maar het schouwspel trekt het nodige bekijks.


Vrijdag 26 mei, Caldeirao do Inferno

's Morgens voor achten nog snel even naar de supermarkt voor de lunchboodschappen. Om 9 uur gaan we weer met de bus naar de startplek. Het pad is breed en vlak, wel makkelijk lopen voor de verandering. Iets later wordt het allemaal weer smal(ler) en vervolgen we onze weg langs de levada's. Je kijkt op verschillende plekken weer een aardig end naar beneden. In tegenstelling tot alle vorige dagen, lopen we nu niet in andere omgeving, maar is het (enigszins bekend). Na de lunch lopen we nog een stuk door voordat de groep zich splitst; ongeveer 2/3 deel loopt verder naar boven, de rest wacht totdat ze terug zijn.
Het stuk naar boven, naar de Caldeirao do Inferno is mooi en we lopen door de nodige tunneltjes. Uiteindelijk komen we bij de waterval: de moeite van het klimmen zeker waard. De wandeling terug gaat grotendeels over hetzelfde traject als 's morgens en het eerste deel van de middag. Een reisgenote valt plotseling en komt half in de levada terecht. Gelukkig blijft de schade beperkt tot wat schaafwonden. Je moet er toch echt niet aan denken wat er gebeurd zou zijn als ze de andere kant op was gevallen.
Het laatste stuk dalen we af richting het dorpje Ilha. Dit is een verradelijk stukje want we lopen over nogal gladde stenen. Om kwart voor 6 pikt Luis ons na een lange wandeldag op en rijden we terug naar ons hotel in Santana.
Na het avondeten lopen we nog even het dorp in alwaar een rockconcert gehouden wordt op het dorpsplein. De eerste act zijn 2 rappers. Dat is zowiezo al niet mijn muziek, maar in het Madeirees/Portugees al helemaal niet. Ik hou het dan ook al snel voor gezien. Later werd het iets beter, maar ik probeer dan al te gaan slapen (met oordopjes in!).