Faial

30 juli ('s middags)
Na een half uurtje varen arriveren we op Faial in het stadje Horta, waar weer een busje klaar staat om ons naar het hotel te brengen. De middag slenteren we door het stadje. Opvallend zijn de ontelbare schilderingen die in de haven zijn aangebracht. (Elke bemanning die aanmeert, maakt een schildering op de kade. Doen ze dat niet, dan is volgens de overlevering het noodlot hun deel.) Op de boulevard is het een en al bedrijvigheid; vanaf 1 augustus is het een week lang feest, naar we begrepen hebben het feest van de zee.

31 juli
Om 9 uur worden we opgehaald voor een wandeling aan de westkust van Faial; de Ponta das Capelinhos. We lopen eerst een stukje omhoog naar de Cabeco Verde waar een krater te zien is. Althans, voor een korte tijd want de lucht is intussen helemaal betrokken en het duurt niet lang voor de eerste druppels vallen. Tijd voor de regenkleding. Maar voordat we die goed en wel uit de dagrugzak hebben wordt het al weer droog. Het blijft bewolkt en we dalen weer af en passeren een stuk later Furna Ruim, een ingestorte lavagrot die helaas overwoekerd is. Even een steentje gooien; het duurt een paar tellen voordat we horen dat het steentje de bodem heeft bereikt, dus behoorlijk diep. We vervolgen het pad, vaak door dicht begroeide hellingen van kraters. Het weer is intussen helemaal opgeklaard. Uiteindelijk arriveren we 's middags bij de oude vuurtoren. Deze staat niet meer aan de kust door de maandenlange vulkaanuitbarstingen in 57/58 waardoor er een nieuw stuk land is bijgekomen. Dit is meer een maandlandschap en contrasteert sterk met het groene gedeelte in de morgen. We nemen ruim de tijd om hier ook nog te wandelen en te fotograferen. Het is dan al tegen 4-en als we het bezoekerscentrum ook nog gaan bekijken. Dit ligt grotendeels onder de grond en is een bezoek meer dan waard. Als we weer bovengronds komen, heeft mijn mobieltje ook weer bereik en blijkt dat onze chauffeur enigszins ongerust is geworden dat we nog niets van ons hebben laten horen. Dus even gebeld om door te geven dat alles ok is en dat we opgehaald willen worden. Er is nog tijd om de vuurtoren te beklimmen, dus dat pikken we ook nog even mee. Al met al een zeer fraaie dag met veel contrasten.

1 augustus
Vandaag staat de Caldeira van Faial op het programma; een krater van 2 km doorsnede en 400 meter diep. Maar bij de plek waar onze chauffeur ons af wil zetten zien we geen routepaaltjes staan. Dus even middels wandelboekje en GPS gekeken waar we willen beginnen. Het vertrekpunt ligt nog iets verder en hoger. Het zicht is zeer slecht; nauwelijks 50 meter. Nog voordat we goed en wel aan de tocht willen beginnen begint het te regenen. Nu is de regenkleding echt nodig. En het duurt niet lang voordat we "Schotse toestanden" hebben; striemende wind met regen en hagel, zelfs een paar onweersknallen. We lopen door tot we ergens in de buurt van de kraterrand moeten zijn. Middels GPS vinden we de richting waar het pad verder moet lopen, maar het duurt nog even voordat we het pad zelf gevonden hebben. We lopen nu verder langs de kraterrand. Gelukkig wordt het weer iets beter en als we bij de parkeerplaats aankomen is het droog en kunnen we met enige regelmaat ook daadwerkelijk in de krater kijken. We vervolgen het pad op de kraterrand; het blijft oppassen door de harde wind (die gelukkig wel van de rand af blaast). Als er even geen wolken zijn, zijn de uitzichten fraai en kijk je buiten de krater weer over grote stukken hortensiahagen uit (dat ze Faial het blauwe eiland noemen wordt zo wel duidelijk). Na ruim driekwart rond de kraterrand gelopen te hebben, nemen we een afslag en daar komen we vrij snel op een brede zandweg. Die volgen we tot aan een levada. Het laatste stuk voert ons zowel langs als over die levada. Heel fraai, maar ook heel erg modderig... Al met al weer een enerverende wandeling :)
We eten weer bij een klein restaurant dat we via internet gevonden hebben. We zijn weer eens de eerste gasten. Er is alleen buffet met lokale producten en dat kost maar liefst 7 euro per persoon… (eigenlijk belachelijk gezien de hoeveelheid eten). O ja, als je ook van het dessertbuffet gebruik wilt maken, dan kost dat 2,5 euro “extra” (ra-ra, wat zouden wij gedaan hebben … :)

2 augustus
In de morgen hebben we de vlucht van Horta naar Ponta Delgada. Op het kleine vliegveld is het een redelijke chaos (zo ziet het er in ieder geval uit); met 4 vliegtuigen op het platform zijn alle plekken bezet, de kleine vertrekhal is eigenlijk te klein voor de hoeveelheid mensen en bovendien wisselen de gates met enige regelmaat. Rustig wachten we op onze vlucht die, enigszins verrassend, toch redelijk op tijd vertrekt. Nog 1 nacht in Ponta Delgada, alvorens we morgen naar huis gaan. Het is zondag, dus veel winkels zijn gesloten. Maar ook hier blijkt een overdekt winkelcentrum te zijn die wel open is (en ook verrassend groot is). Even wat eten in de foodcourt en wat inkopen doen. Daarna met de taxi naar een ananaskwekerij. Er blijken er 2 te zijn en van degene waar wij naartoe willen heeft de taxichauffeur nog nooit gehoord. Maar met het foldertje in de hand zijn we snel op de plek van bestemming. We zijn de enige bezoekers en krijgen eerst een introductiefilmpje te zien. Het duurt 2-2,5 jaar voordat een ananas geoogst wordt. De kassen (met ananasplanten in verschillende stadia) krijgen we ook nog te zien en dan hebben we het al weer gezien. Maar we gaan pas weg nadat we nog even ananasijs (hebben ze dat wel bij Clevers?) geproefd hebben; heerlijk! Terug naar het hotel gewandeld.
Na het avondeten nog een heerlijk ijs bij ijssalon Abracadabra (je moet er maar opkomen). Terwijl we van het ijs zitten te genieten komen er verschillende mensen langslopen met een (kleine danwel (hele) grote) trom. Toch maar even volgen. Een straat verder stelt deze percussiegroep zich op om om half 10 al spelend door de straten te trekken. Mooi om te zien en te horen. Uiteindelijk geven ze op 2 pleinen in de stad nog een optreden dat de nodige bekijks trekt. Ze spelen uiteindelijk (bijna continu!) een uur. Als dat geen mooie afsluiting is dan weet ik het ook niet meer.

3 augustus
Vlucht van Ponta Delgada naar Amsterdam. Deze vertrekt zowaar ongeveer op tijd en vier uur later landen we op Schiphol, rond 5 uur Nederlandse tijd.


De zomerreis zit er helaas al weer op. Mocht je van wandelen over (nogal) geaccidenteerd terrein houden, dan zijn de Azoren een fraaie bestemming. Het helpt als je goed tegen de combinatie warmte plus luchtvochtigheid kunt. Het prijsniveau is trouwens over het algemeen wat lager dan in Nederland. Voor degenen die de moeite hebben genomen (of nog gaan nemen...) om een reactie te plaatsen: dat waarderen we zeer. Tot de volgende keer.

Groeten,
Peter en Silvia

P.S. Er staan nu ook wat foto's bij de verslagen van deze reis.