Laatste dagen

25 augustus - naar Qaqortoq
Bij het opstaan is de lucht strak blauw! Dan ziet zo'n plaats er meteen een stuk vriendelijker uit. Na het ontbijt spullen inpakken en zorgen dat we om 10 uur bij het tourist office zijn. Maar daar is niemand te bekennen, ook na een half uur wachten niet. Nog de telefoonnummers gebeld die op het bord aan de buitenmuur staan, maar dat levert niets op. Onverrichterzake lopen we terug naar ons hostel en brengen de bagage etc naar de pier.
JJ komt ons met de zodiac ophalen. Het wordt een vaardag van zeker 3 uur varen. De wind waar gisteren al sprake van was is alsnog aangewakkerd en dat heeft een vertragend effect op de tocht. Er wordt dan langzaam gevaren om te voorkomen dat we helemaal door elkaar gehusseld worden. Maar ondanks dat het op vele stukken langzaam varen is, is het een behoorlijke bumpy ride. En menigeen wordt ook nog (behoorlijk) nat door het opspattende water.
Na ruim 2 uur varen maken we een lunchstop bij Aluitsup Paa, een vissersdorpje met zo'n 500 inwoners. Sommige reisgenoten moeten even bijkomen want die zitten tegen het zeeziek zijn aan. Na een uurtje pauze vervolgen we onze tocht en het wordt er niet beter op. De route wordt enigszins aangepast; we worden op een gegeven moment ergens aan land gedropt waar we via een korte transportroute bij de ernaast gelegen fjord uitkomen. Daar moeten we een uur wachten totdat JJ met de zodiac ook daar is. Zonder passagiers aan boord kan hij sneller varen. Als wij mee zouden gaan dan zou die toch twee keer zo lang duren. We wandelen wat in de buurt en boven op de nabijgelegen heuvels liggen een aantal Inuit graven. Bij sommige kun je de beenderen zien liggen.
Nadat JJ ons weer opgepikt heeft is het nog iets minder dan een uur varen voordat we de haven van Qaqortoq binnenvaren. Uiteindelijk heeft deze reis bijna 7 uur geduurd in plaats van normaal gesproken 3 uur. Vanaf de haven is het nog een klein stukje lopen naar ons hostel.
Na een beetje opfrissen gaan Silvia en ik naar het nabijgelegen hotel om daar wat te eten. We kunnen daarna ook nog een uur gebruik maken van internet zodat het tweede deel van het reisverslag gepost kan worden.
Na terugkomst in het hostel vertelt Gabriel ons de planning voor morgen, onze laatste volledige dag. Die blijkt behoorlijk vol gepland te zijn; ontbijt om 7 uur en vertrek met de boot om half 10. Daarvoor nog wandeling door het dorp (het grootste van Zuid-Groenland) en nog tijd om wat souvenirs te kopen.
Het is rond 11 uur als Gabriel ons komt roepen; er is noorderlicht te zien buiten!
Snel camera gepakt, jas en schoenen aan en naar buiten. Er is inderdaad wat te zien, maar het omgevingslicht (van bv. straatlantaarns en buitenverlichting van huizen) maakt het lastig om het goed te zien. Het is helaas van korte duur, maar we hebben het dan toch kunnen zien. Wellicht morgenavond nog een kans als we op een veel donkerdere plek zijn.

26 augustus – Igaliku
Na het ontbijt rond half 8 alles weer inpakken en naar de haven brengen. Daar lopen al de nodige toeristen rond van de MS Rotterdam. Die worden met kleinere boten van het grote cruiseschip in de haven afgezet. Wel apart om zo’n kleinere boot met Nederlandse vlag hier door de haven te zien varen. Het souvenir shoppen blijft beperkt tot een koelkastmagneet. Buiten stallen lokale bewoners ook hun waren uit maar de Groenlandse prijzen gaan mij te ver.
We beginnen vanaf de haven aan de dorpswandeling en komen al snel bij een kleine fontein, naar het schijnt de enige in heel Groenland (thuis nog nagekeken; er blijkt er nog een te zijn). We passeren een kerkje en lopen de weg omhoog tot bij het meer. Van daaruit naar een plek met uitzicht over dit grootste dorp (3200 inwoners) van Zuid-Groenland.
Dan hebben we nog een half uurtje voordat de boot vertrekt. Met een deel van de groep lopen we naar de “zeehondenhuidenfabriek” (Great Greenland Furhouse). Daar worden met name spullen (bv. kussens, handschoenen) verkocht die gemaakt zijn van zeehondenvellen.
Snel terug naar de haven en snel spullen in de zodiac laden en vertrekken. Er staat wat druk op de ketel want het is klaarblijkelijk belangrijker dat de 2 cruiseschepen de toeristen aan wal kunnen afleveren. Pfff…
We varen eerst naar Narsaq. Daar moeten we een tas afgeven en wordt de eigenaar van de reisorganisatie de skipper. Zijn naam is Rámon Larramendi (een grote naam in het o.a. arctische gebied; bijvoorbeeld in 3 jaar van Groenland naar Alaska slechts gebruik makend van hondenslee en kayak).
Na een stuk varen worden we afgezet in Itilleq. Geen gehucht, maar er ligt een boerderij in de buurt. Vanaf deze plek is het ruim een uur wandelen naar Igaliku, met weinig hoogteverschil. Bij het hoogste punt hebben we een mooi uitzicht op Igaliku een groene strook aan de fjord. Prima plek voor de lunch dus. Hierna dalen we af totdat we in dit dorpje zijn. Er staan wat meer huizen dan er inwoners zijn, maar dat komt omdat er een aantal mensen een zomerhuisje hebben. We maken een wandeling en bezoeken hierbij ook een aantal ruïnes uit de Viking tijd. Rond half 3 moeten we weer terug naar Itilleq, waar de boot ons om 4 uur ophaalt.
Met een andere skipper varen we nog naar de Qooroq gletsjer. Best spectaculair omdat hier veel ijs in het water drijft. Het laatste stukje dus langzaam en behoedzaam varen totdat er te veel ijs ligt om verder te kunnen.
Hier neemt Gabriel het woord om terug te kijken op deze fraaie reis. Daar moet op gedronken worden en voor die dat wil is er een beker met Martini on the rocks (met gletsjer ijs natuurlijk, opgevist uit het water).
Na deze “plechtigheid” nog een stukje varen tot Qassiarsuk, waar onze reis ongeveer 2 weken geleden begonnen is. Helaas kunnen we niet in het huisje terecht, maar overnachten we in het grotere hostel. Daar zijn ook 2 andere groepen (en dat vinden we wel jammer voor zo’n laatste avond samen).
Het avondeten is wel speciaal; er wordt Groenlands eten geserveerd en daar mag je van proeven als je wilt. Het begint met gedroogd zeehondenvlees. We hebben het geprobeerd, maar het is heel hard en niet echt / echt niet lekker. Verder nog verschillende soorten vis, een stukje walvishuid (het roze gedeelte was te eten, maar zonder echte smaak) en later nog gebraden zeehondenvlees. Dat gaat wel. Ook het rendierenvlees is goed te eten. Nog een toetje (flan), dat gaat er natuurlijk altijd wel in :).
Eerder op de avond had Gabriel al verteld dat er hoge activiteit voor het noorderlicht verwacht wordt vanavond. Dus na het eten met camera en al naar buiten. En jawel hoor; het is al heel goed te zien! Hoeveel mazzel kun je hebben? Na zo’n mooie reis op de laatste avond ook nog het noorderlicht. Zeker een uur lang en met wisselende intensiteit. Echt de kers op de taart!!
Met een gelukzalig gevoel gaan we slapen…

27 augustus – afscheid
Het is wederom vroeg ontbijten omdat we om half 9 al met de boot naar de overkant moeten. De 2 Australische zussen hebben een vlucht halverwege de ochtend; zij gaan nog een aantal dagen naar West-Groenland. En aangezien er maar een keer naar de overkant gevaren wordt, moet iedereen mee, ook het Italiaans stel dat pas om 3 uur ’s middags vliegt. Bij de aanlegsteiger nemen we afscheid van Gabriel; hij reist vandaag van daar uit verder en gaat terug naar het ijskamp (naar de domotenten).
Het is slechts 10 minuten varen naar Narsarsuaq. In het haventje voor het laatst de “ketting” gevormd om de bagage door te geven.
De bagage gaat in de jeep+aanhanger en wij gaan lopend naar het vliegveld. Daar aangekomen moeten we even wachten, maar kan iedereen al gauw inchecken voor zijn vlucht (naar Reykjavik of naar Kopenhagen). Wij nemen afscheid van de Australische zussen en wandelen nog even naar de supermarkt. We bezoeken nog het museum dat uit twee gedeeltes bestaat; een deel gaat over de geschiedenis (o.a. de Viking historie) en het andere deel over de tijd dat het een Amerikaanse luchtmachtbasis was. De moeite waard. Nog een leuke cartoon gezien waarop een viking aan een native American vraagt: “Pardon, maar mag ik Columbus spreken?”. Waarop de native American antwoord: “Sorry, maar die heeft ons nog niet ontdekt”.
Terug op het vliegveld nemen we afscheid van het Italiaanse koppel dat naar Kopenhagen vliegt. De rest en wij vliegen dus naar Reykjavik.
De vlucht gaat eerst nog een tijdje over de Groenlandse ijskap; een machtig gezicht en een mooi afsluitend plaatje van deze reis.
In Reykjavik, waar het wederom grijs en fris is, nemen we afscheid van de rest en gaan te voet naar onze B&B. Aan het begin van de avond wandelen we naar het centrum voor het avondeten. Om 10 uur al naar bed, want we moeten heel vroeg op.

28 augustus – naar huis
Om 10 voor 4 gaat de wekker al… Spullen in de tas. Silvia smeert nog een paar boterhammen waarvoor de eigenaar van de B&B spullen op de tafel heeft gezet. Nog een sapje en dan te voet naar het busstation. Rond kwart voor 5 stappen we daar alvast in de bus naar Kevlavik airport. Deze vertrekt stipt om 5 uur en zit bomvol. Er moet zelfs nog een klein busje extra rijden om alle passagiers te kunnen vervoeren.
Na ruim 3 kwartier komen we aan bij het vliegveld en daar is het heel druk; veel vluchten naar verschillende Europese steden vertrekken in de vroege ochtend. Boarding passen en bagagelabels printen en via selfservice de bagage op de band gezet; dat gaat een stuk sneller dan in de rij gaan staan. Ook de security check gaat vlotjes en dan is het wachten op onze vlucht. We ontmoeten nog 3 reisgenotes uit Spanje. Nog even kletsen en volgens schema vertrekken we naar Düsseldorf.
Na ruim 3 uur vliegen landen we in een warm (28 graden) Düsseldorf. Na onze bagage te hebben opgehaald lopen we naar de uitgang waar Loek ons al staat op te wachten. Hij brengt ons weer veilig naar Horst.

En dan zit deze reis er helaas al weer op. Onze verwachtingen zijn ruimschoots overtroffen mede door heel goed weer, leuke groep en uitstekende reisbegeleider (en niet te vergeten: niet of nauwelijks muggen!!). Er volgt nog een link naar een selectie van foto’s.

Dank aan de degenen die een reactie hebben achtergelaten en hopelijk tot de volgende keer.