Mt. Kusciuszko

3 maart
-------
Om 5 uur reeds wakker... zal de jetlag wel zijn. Beetje frusti want ik weet gewoon dat ik nog een boel slaap heb. Toch maar weer proberen te slapen.....en ik werd omstreeks 12:00 wakker. Nog steeds vermoeid toch maar opgestaan (dan heb ik voor de komende nacht nog wat slaap over;) Het is zonnig weer en ergens rond de 22-24 graden.
Julie-ann en Sam hebben 2 kinderen: Erin (3,5 jaar) en Lachlan (1 jaar en ruim 4 maanden). Erin is nog naar pre-school maar Lachlan is erg nieuwsgierig naar de gast des huizes. Wat later op de middag begint het griepgevoel toch weer terug te komen, dus maar even gaan liggen. Tegen de avond weer opgestaan en ik word begroet door Erin, die eindelijk de gast ziet die tijdelijk in haar kamer slaapt. Ze is eerst wat verlegen, maar
dat is snel over. Ze heeft in pre-school zelfs een tekening voor mij gemaakt. 's Avonds lekker gegeten (helaas niet veel trek); vlees en groenten door Sam op de barbeque klaar gemaakt. Julie-ann heeft speciaal voor mij pavlova gemaakt (lekker toetje) en dat smaakt heerlijk. Nog snel even buiten wat foto's gemaakt van zeer fraai gekleurde wolkenpartij tijdens de zonsondergang. Omdat we morgen naar Mt. Kosciuszko gaan op tijd naar bed (tien uur).

4 maart
-------
Jetlag! Halve nacht liggen woelen en pas ergens tegen de morgen in slaap gevallen. Om half 8 opgestaan en rond 9 uur gingen we op weg naar de hoogste berg van Australië (2228 m). We kozen voor de route die je helemaal kunt lopen; vanaf Charlotte Pass. Van daar is het 9 km naar de top. Erin voelde zich niet lekker dus is Sam na 2 km. met haar terug gegaan. Ik nam Lachlan in een draagrugzak op de rug en samen met Julie-Ann verder gelopen. Na bijna 6 km was er een hut waar zij en Lachlan bleven wachten en ik verder ben gelopen naar de top. Het waaide behoorlijk op de top (onderweg ook al) maar verder was het heel goed te doen. Nog een stel uit Tasmanië tegen gekomen op de top, waarvan zij in Utrecht geboren was. Ze wilde in mei/juni dit jaar ook voor het eerst in 38 jaar weer naar Nederland gaan om familie te bezoeken. Daarna weer terug gelopen naar de hut en vervolgens met Julie-ann en
Lachlan terug naar de parkeerplaats. In totaal 18 km waarvan 10 km met Lachlan
op de rug; een mooie oefenwandeling.
Terug in Berridale kreeg ik van de familie wat Australische lekkernijen voor de
rest van mijn vakantie. Ik had in Nederland voor hun ook wat kadootjes gekocht waar ze ook heel blij mee waren. 's Avond heerlijk gegeten en wederom was er een special desert: caramel merenge pudding. Gezellig zitten kletsen (met de eerste glaasjes wijn) en rond half 11 naar bed.