Overland Track (part 3)

13 maart: Windermere Hut -> Waterfall Valley Hut, 7,75 km
Op zich een korte route, maar we doen ook een side trip naar Lake Will. Het pad is vrij gemakkelijk deze dag en het is wederom stralend weer. Omstreeks kwart voor 1 arriveerde ik al in de hut. Daar kon je dus zien dat niet iedereen even goed voorbereid met de wandeling bezig is; een (Japans?) meisje heeft gymschoenen aan, geen rugzak maar de slaapzap gewoon op de rug hangen. Als die in slecht weer terecht komt, moet ze waarschijnlijk geholpen worden door andere wandelaars.
Met Marleen en Berlinde nog een korte wandeling naar een paar watervallen gemaakt aagezien we tijd genoeg hadden. Berlinde ging op een gegeven moment terug omdat ze geen gamachen droeg en die zijn in snake territory toch wel aan te raden. Op de campsite bij de hut was het 's avonds trouwens erg druk; er waren zeker 18 tenten te zien. Zal wel door het goede weer komen.

14 maart: Waterfall Valley Hut -> Ronny Creek, 10 km.
De laatste etappe! Met als hoogtepunt Cradle Mountain. Het weer kan hier verradelijk zijn (4 seizoenen op 1 dag), maar wij hebben werkelijk prachtig zonnig weer. Vaak gestopt om foto/filmpje te maken want het is echt genieten vandaag. Als je in de buurt van Cradle Mountain komt, kom je ook dagjeswandelaars tegen en van verschillende kanten zie je bewonderende blikken als ze weten dat je de Overland Track bijna gelopen hebt. We lunchen bij Marions Lookout, met een fantastisch uitzicht op Dove Lake beneden je en Cradle Mountain aan de zijkant. Ook kun je vanaf deze lookout het eindpunt zien liggen, maar voordat je daar bent moet je nog een steile afdaling doen. Omstreeks kwart voor 2 arriveren we dan met z'n allen bij het eindpunt van de Overland Track. Een shuttle busje brengt ons naar het Visitor en Information Center waar we om 3 uur de bus naar Launceston nemen. De chauffeur heeft er zin in want we zijn al om 5 uur bij de plaatselijke backbackers. Eten doen we 's avonds bij een food court zodat iedereen kan eten wat hij/zij wil. Voor mij een chicken Caesars salad om de vitamientjes op peil te brengen (en als "compensatie" een ijscoupe "Fantastica").
Na het eten naar huis gebeld om pap te feliciteren met zijn 65e verjaardag.


15 maart
Piet had gisteren nog eieren met spek ingeslagen die door Iris bereid werden voor een uitgebreid ontbijt. Na het ontbijt met de bus terug naar Hobart waar we rond het middaguur arriveerden. De meesten gingen eerst de was doen; met z'n 6-en gingen we naar een laundry-café zodat we tijdens de was ook nog konden lunchen. 's Avonds zijn we met z'n allen naar de Ball&Chain gegaan; een zeer goede plek om (veel) te eten.

16 maart
Na tot 9 uur uitgeslapen te hebben zijn Piet, Iris, Ignace en ik eerst boodschappen gaan doen voor de South Coast Track. Daarna ging iedereen zijns/haars weegs. Vanavond eten we Vietnamees geloof ik en morgen om acht uur staat het busje klaar om ons naar het vliegveld te brengen. 2 Cessna's brengen ons dan naar Melaleuca waar de South Coast Track begint. Deze is een stuk zwaarder dan de Overland Track; o.a. geen hutten; 7 dagen in de bush, tot aan je knieën door de modder, door kreken waden etc. We zien wel.
Dus op z'n vroegst volgende week donderdag volgt er weer een bericht.