Puerta Inka, Arequipa
Door: Peter
Blijf op de hoogte en volg Peter
04 Juli 2009 | Peru, Cabanaconde
Dinsdag 30 juni Nasca - Puerta Inka
Om half 9 vertrekken we. Onze eerste stop is bij een breuklijn. Hier even gestopt om wat foto´s te maken. Met name door 2 reisgenoten uit Belgie, want hier ligt een geocaching spot (1 van de 24 in Peru). Een stukje verder slaan we even van de Panamericana af om het Sacaco museum te bezoeken. Dit is een heel klein museum dat om het geraamte van een walvis (3,8 miljoen jaar oud) is gebouwd. Deze woestenij is dus ooit zee geweest. Vlakbij het museum liggen ook veel schelpen en haaietandjes. Niet iedereen kent ¨take only pictures, leave only footprints¨, maar dat moet iedereen voor zichzelf bepalen.
Net na de middag komen we aan bij Puerta Inka, in de Inca tijd de haven voor Cusco, nu een soort resort. Na de lunch is er tijd om de ruines van de haven te bekijken. Het is verbazend om te zien dat ze in Peru zo weinig doen om hun geschiedenis te bewaren. In een huisje liggen zelfs nog beenderen. We maken ook nog een wandeling langs de fraaie rotskust. ´s Avonds is er een buffet en dat laat iedereen zich goed smaken. Er wordt zelfs nog even een klein kampvuur ontstoken.
Woensdag 1 juli Puerta Inka - Arequipa (2325m)
Een reisdag. We laten de kuststreek deze dag achter ons en gaan langzaam maar zeker de bergen in. Om 7 uur vertrokken en omstreeks half 5 aankomst in een sfeervol hotel. Arequipa is een grote stad: 1 miljoen inwoners. Er rijden ook zo´n 28000 taxi´s rond!
´s Avonds eten in een restaurant waar ze lokale specialiteiten serveren. Een groepsgenote heeft de delicatesse Cuy (cavia!) geprobeerd, maar vond achteraf dat het vooral botjes waren. Wij hadden er niet zo´n zin in; heeft wellicht te maken met Tommie, Silvia´s huisdier (u raadt het al: een cavia...) Ik heb Alpaca (soort lama) geprobeerd en dat was erg lekker.
Donderdag 2 juli Arequipa
´s Morgens ging de hele groep mee met een reality tour; een lokale gids laat een aantal dingen zien die je als ¨gewone¨ toerist waarschijnlijk niet zo snel zult bezoeken. Eerste stop was bij een lokale markt, in een gebouw dat door Gustaf Eifel is ontworpen. Hier had elke groep producten z´n eigen stands; groente/fruit, vlees (en dan alles van een beest), brood, aardappels (veel verschillende soorten). Er waren ook minder gangbare produkten te krijgen zoals bv. kikkersap (zelf raden waar dat van gemaakt wordt...). Er waren ook bloemen te koop, maar die worden in Peru eigenlijk alleen maar gebruikt bij begrafenissen (te duur voor andere gelegenheden).
Tweede stop was bij een steengroeve waar sillar, een witte lavasteen, gewonnen wordt. Dit is zwaar, gevaarlijk en ook ongezond werk. In het vele stof zit namelijk ook glas dat dus in de longen gaat zitten. Volgens onze gids heeft het geven van stofmaskers geen zin, omdat ze die toch meteen verkopen. Ze verdienen namelijk slechts 2 sol per steen en ze maken 10 stenen per dag. Deze 20 soles komen ongeveer overeen met 5 euro...
Derde stop was bij een begraafplaats, met name voor de arme mensen. Een graf van 1,5x2 meter kost 2000 soles voor 40 jaar of 3000 soles voor altijd. Er was een apart gedeelte voor ongedoopte kinderen. Kinderen worden in Peru normaal gesproken gedoopt als ze 1 jaar worden. Heel indringend om deze plek te zien.
Vierde stop bij een wawa wasi; een opvangplek voor jonge (tot 4 jaar) kinderen van alleenstaande moeders als die werken in de stad of werk aan het zoeken zijn. Even tussendoor over het vinden van werk: dat moet je eigenlijk voor je 35e gevonden hebben want daarna wordt je al te oud, te duur en te langzaam bevonden.
De jonge moeders werken vaak bij rijke families als hulp in de huishouding. Het komt dan weer regelmatig voor dat ze van een zoon des huizes weer in verwachting raken. Die komt daar dan weer mee weg omdat rijke families over de ¨juiste¨ connecties beschikken. Maar veel jonge vrouwen verkiezen toch deze situatie boven de armoede.
Vijfde stop bij een gaarkeuken voor en door vrouwen. Voor de lunch en het avondeten worden steeds door 2 vrouwen 80-90 maaltijden klaargemaakt. Tussen de maaltijden is de ruimte beschikbaar voor les. Door het kijken naar Spaanstalige films met Spaanstalig onderwijs leren ze de taal.
De gids verteld ook nog dat het heel moeilijk is om in een hogere klasse (arm naar middenklasse of middenklasse naar rijk) te komen. Als het al lukt dan gaan er vaak generaties overheen. Hij ziet nu veel dingen in Peru gebeuren die een paar decennia geleden de voedingsbodem waren voor terroristische organisaties zoals het Lichtend Pad. Als we rond half een weer terug zijn bij ons hotel is iedereen onder de indruk van alles wat we gezien en gehoord hebben. Een deel van de kosten voor deze tour komen ten goede aan de projekten.
Na de lunch bij een lunchroom in de stad waar ze ook heerlijk gebak hebben, gaan we z´n 4-en naar het Santa Catalina klooster bezoeken. Dit is eigenlijk een stadje binnen een stad. Het oorspronkelijke klooster is al gesticht in 1579, maar nu dateren de oudste delen van de 18e eeuw. Een gids leid ons rond en daarna slenteren we met z´n tweeen nog een tijdje door de straatjes. De moeite van het bezichtigen meer dan waard.
Tenslotte gaan we nog naar een museum waar Juanita te zien is. Juanita is een mummie van een tienermeisje die in 1995 per toeval gevonden is boven op een berg. In het museum zijn verschillende artikelen, zoals kruiken en kleden die bij haar gevonden zijn te zien, veelal in opmerkelijk goede staat. Ook de mummie is nog in zeer goede staat, het is bijna alsof er nog leven in zit.
Vrijdag 3 juli Arequipa - Cabanaconde (3280m).
We vertrekken om half 9. Snel even stoppen bij een klein winkeltje om water, cocabladeren, cocasnoepjes en cocakoekjes te kopen. Dit alles om de mogelijke effecten van het reizen op hoogte te verzwakken. Hoogteziekte kan iedereen krijgen, ongeacht hoe fit je bent. Als we weer verder willen rijden, blijkt al snel dat de motortemperatuur veel te hoog oploopt. Het is onverantwoord om met deze bus verder te reizen, dus er wordt druk gebeld om vervangend vervoer te regelen. Een andere bus zou er over een half uur zijn. Maar het is Peru, dus het is ruim 2 uur later als we weer verder kunnen. We zien onderweg vicuña´s, alpaca´s en lama´s. Geleidelijk gaat het steeds verder omhoog. We stoppen nog even kort bij een plek waar cocathee gedronken kan worden. Dan gaat het verder richting hoogste punt, een pas van 4859 meter (volgens mijn hoogtemeter). Gelukkig hebben de meeste reisgenoten slechts een beetje hoofdpijn, maar bij een reisgenote is het toch een stuk erger. Daar wordt bij de lunchstop toch de dokter nog bij gehaald. Gelukkig gaat het o.a. door het inademen van pure zuurstof snel een stuk beter.
Rond zessen komen we dan eindelijk bij ons hotel in Cabanaconde aan. Op deze hoogte koelt het na het ondergaan van de zon (rond 6 uur) flink af dus de warme truien etc. komen nu goed van pas.
Zaterdag 4 juli Cabanaconde.
Om half 9 worden we door de bus een stuk weggebracht om vervolgens gedurende een 4 uur durende wandeling door de Colca vallei terug naar het dorp te lopen. Onderweg schitterende uitzichten, ook in de Colca Canyon. Dit is de diepste canyon ter wereld (2x zo diep als de Grand Canyon). Tot onze verrassing zien we ook al een aantal condors zweven; een machtig schouwspel.
Tijdens de wandeling lopen we ook een stuk langs irrigatiekanalen, vergelijkbaar met de levada´s op Madeira. Die vergelijking lijkt helemaal op te gaan als deze keer mijn zonnebril in het water valt. Onze lokale gids zegt al dat die met de stroming meegenomen is, maar zo´n 20 meter verder ziet Silvia ´m in het water liggen. Pffff.
Na de lunch gaan 2 reisgenoten nog een paardrijtocht maken. De rest heeft een vrije middag. Wij slenteren nog even door het dorp, maar het grootste deel van de middag wordt gespendeerd aan het bijwerken van dit weblog (onder andere doordat de helft van wat ik getypt had 1x verloren ging....(krachtterm)).
Om half 9 vertrekken we. Onze eerste stop is bij een breuklijn. Hier even gestopt om wat foto´s te maken. Met name door 2 reisgenoten uit Belgie, want hier ligt een geocaching spot (1 van de 24 in Peru). Een stukje verder slaan we even van de Panamericana af om het Sacaco museum te bezoeken. Dit is een heel klein museum dat om het geraamte van een walvis (3,8 miljoen jaar oud) is gebouwd. Deze woestenij is dus ooit zee geweest. Vlakbij het museum liggen ook veel schelpen en haaietandjes. Niet iedereen kent ¨take only pictures, leave only footprints¨, maar dat moet iedereen voor zichzelf bepalen.
Net na de middag komen we aan bij Puerta Inka, in de Inca tijd de haven voor Cusco, nu een soort resort. Na de lunch is er tijd om de ruines van de haven te bekijken. Het is verbazend om te zien dat ze in Peru zo weinig doen om hun geschiedenis te bewaren. In een huisje liggen zelfs nog beenderen. We maken ook nog een wandeling langs de fraaie rotskust. ´s Avonds is er een buffet en dat laat iedereen zich goed smaken. Er wordt zelfs nog even een klein kampvuur ontstoken.
Woensdag 1 juli Puerta Inka - Arequipa (2325m)
Een reisdag. We laten de kuststreek deze dag achter ons en gaan langzaam maar zeker de bergen in. Om 7 uur vertrokken en omstreeks half 5 aankomst in een sfeervol hotel. Arequipa is een grote stad: 1 miljoen inwoners. Er rijden ook zo´n 28000 taxi´s rond!
´s Avonds eten in een restaurant waar ze lokale specialiteiten serveren. Een groepsgenote heeft de delicatesse Cuy (cavia!) geprobeerd, maar vond achteraf dat het vooral botjes waren. Wij hadden er niet zo´n zin in; heeft wellicht te maken met Tommie, Silvia´s huisdier (u raadt het al: een cavia...) Ik heb Alpaca (soort lama) geprobeerd en dat was erg lekker.
Donderdag 2 juli Arequipa
´s Morgens ging de hele groep mee met een reality tour; een lokale gids laat een aantal dingen zien die je als ¨gewone¨ toerist waarschijnlijk niet zo snel zult bezoeken. Eerste stop was bij een lokale markt, in een gebouw dat door Gustaf Eifel is ontworpen. Hier had elke groep producten z´n eigen stands; groente/fruit, vlees (en dan alles van een beest), brood, aardappels (veel verschillende soorten). Er waren ook minder gangbare produkten te krijgen zoals bv. kikkersap (zelf raden waar dat van gemaakt wordt...). Er waren ook bloemen te koop, maar die worden in Peru eigenlijk alleen maar gebruikt bij begrafenissen (te duur voor andere gelegenheden).
Tweede stop was bij een steengroeve waar sillar, een witte lavasteen, gewonnen wordt. Dit is zwaar, gevaarlijk en ook ongezond werk. In het vele stof zit namelijk ook glas dat dus in de longen gaat zitten. Volgens onze gids heeft het geven van stofmaskers geen zin, omdat ze die toch meteen verkopen. Ze verdienen namelijk slechts 2 sol per steen en ze maken 10 stenen per dag. Deze 20 soles komen ongeveer overeen met 5 euro...
Derde stop was bij een begraafplaats, met name voor de arme mensen. Een graf van 1,5x2 meter kost 2000 soles voor 40 jaar of 3000 soles voor altijd. Er was een apart gedeelte voor ongedoopte kinderen. Kinderen worden in Peru normaal gesproken gedoopt als ze 1 jaar worden. Heel indringend om deze plek te zien.
Vierde stop bij een wawa wasi; een opvangplek voor jonge (tot 4 jaar) kinderen van alleenstaande moeders als die werken in de stad of werk aan het zoeken zijn. Even tussendoor over het vinden van werk: dat moet je eigenlijk voor je 35e gevonden hebben want daarna wordt je al te oud, te duur en te langzaam bevonden.
De jonge moeders werken vaak bij rijke families als hulp in de huishouding. Het komt dan weer regelmatig voor dat ze van een zoon des huizes weer in verwachting raken. Die komt daar dan weer mee weg omdat rijke families over de ¨juiste¨ connecties beschikken. Maar veel jonge vrouwen verkiezen toch deze situatie boven de armoede.
Vijfde stop bij een gaarkeuken voor en door vrouwen. Voor de lunch en het avondeten worden steeds door 2 vrouwen 80-90 maaltijden klaargemaakt. Tussen de maaltijden is de ruimte beschikbaar voor les. Door het kijken naar Spaanstalige films met Spaanstalig onderwijs leren ze de taal.
De gids verteld ook nog dat het heel moeilijk is om in een hogere klasse (arm naar middenklasse of middenklasse naar rijk) te komen. Als het al lukt dan gaan er vaak generaties overheen. Hij ziet nu veel dingen in Peru gebeuren die een paar decennia geleden de voedingsbodem waren voor terroristische organisaties zoals het Lichtend Pad. Als we rond half een weer terug zijn bij ons hotel is iedereen onder de indruk van alles wat we gezien en gehoord hebben. Een deel van de kosten voor deze tour komen ten goede aan de projekten.
Na de lunch bij een lunchroom in de stad waar ze ook heerlijk gebak hebben, gaan we z´n 4-en naar het Santa Catalina klooster bezoeken. Dit is eigenlijk een stadje binnen een stad. Het oorspronkelijke klooster is al gesticht in 1579, maar nu dateren de oudste delen van de 18e eeuw. Een gids leid ons rond en daarna slenteren we met z´n tweeen nog een tijdje door de straatjes. De moeite van het bezichtigen meer dan waard.
Tenslotte gaan we nog naar een museum waar Juanita te zien is. Juanita is een mummie van een tienermeisje die in 1995 per toeval gevonden is boven op een berg. In het museum zijn verschillende artikelen, zoals kruiken en kleden die bij haar gevonden zijn te zien, veelal in opmerkelijk goede staat. Ook de mummie is nog in zeer goede staat, het is bijna alsof er nog leven in zit.
Vrijdag 3 juli Arequipa - Cabanaconde (3280m).
We vertrekken om half 9. Snel even stoppen bij een klein winkeltje om water, cocabladeren, cocasnoepjes en cocakoekjes te kopen. Dit alles om de mogelijke effecten van het reizen op hoogte te verzwakken. Hoogteziekte kan iedereen krijgen, ongeacht hoe fit je bent. Als we weer verder willen rijden, blijkt al snel dat de motortemperatuur veel te hoog oploopt. Het is onverantwoord om met deze bus verder te reizen, dus er wordt druk gebeld om vervangend vervoer te regelen. Een andere bus zou er over een half uur zijn. Maar het is Peru, dus het is ruim 2 uur later als we weer verder kunnen. We zien onderweg vicuña´s, alpaca´s en lama´s. Geleidelijk gaat het steeds verder omhoog. We stoppen nog even kort bij een plek waar cocathee gedronken kan worden. Dan gaat het verder richting hoogste punt, een pas van 4859 meter (volgens mijn hoogtemeter). Gelukkig hebben de meeste reisgenoten slechts een beetje hoofdpijn, maar bij een reisgenote is het toch een stuk erger. Daar wordt bij de lunchstop toch de dokter nog bij gehaald. Gelukkig gaat het o.a. door het inademen van pure zuurstof snel een stuk beter.
Rond zessen komen we dan eindelijk bij ons hotel in Cabanaconde aan. Op deze hoogte koelt het na het ondergaan van de zon (rond 6 uur) flink af dus de warme truien etc. komen nu goed van pas.
Zaterdag 4 juli Cabanaconde.
Om half 9 worden we door de bus een stuk weggebracht om vervolgens gedurende een 4 uur durende wandeling door de Colca vallei terug naar het dorp te lopen. Onderweg schitterende uitzichten, ook in de Colca Canyon. Dit is de diepste canyon ter wereld (2x zo diep als de Grand Canyon). Tot onze verrassing zien we ook al een aantal condors zweven; een machtig schouwspel.
Tijdens de wandeling lopen we ook een stuk langs irrigatiekanalen, vergelijkbaar met de levada´s op Madeira. Die vergelijking lijkt helemaal op te gaan als deze keer mijn zonnebril in het water valt. Onze lokale gids zegt al dat die met de stroming meegenomen is, maar zo´n 20 meter verder ziet Silvia ´m in het water liggen. Pffff.
Na de lunch gaan 2 reisgenoten nog een paardrijtocht maken. De rest heeft een vrije middag. Wij slenteren nog even door het dorp, maar het grootste deel van de middag wordt gespendeerd aan het bijwerken van dit weblog (onder andere doordat de helft van wat ik getypt had 1x verloren ging....(krachtterm)).
-
05 Juli 2009 - 10:53
Roel Litjens:
Hallo Peter en Silvia.
Ik zie wel dat jullie een mooie vakantie hebben. Toen ik dit zag zei ik dat ik wel mee mocht....
Hier is het heel warm en ik had een kei gave verjaardag. We halen het met jullie wel in als jullie terug zijn. -
05 Juli 2009 - 16:10
Henk Aldenhoven:
Hallo Peter en Sivia,
Het werd inderdaad tijd dat jullie beiden weer eens lekker op reis gingen. Alles gelezen hebbend besef ik dat jullie weer veel nieuwe kennis van onze planeet opdoen. Fantastisch! Zoals je vermoedelijke neefje ook schrijft, het is hier erg warm, net zo warm en benauwd als bij jullie. Dat is onze overeenkomst op dit moment. Het verschil: Ik zie onze Serumse buren nu door onze eigen straat lopen.
Geniet nog voor de rest van de dagen en let op met al die verschillende vorman van coke.
Een beste groet van Henk en Truus Aldenhoven oet Sèrum. -
05 Juli 2009 - 16:44
Pap & Mam:
Hallo Peter en Silvia.
Ondanks de hitte(dit is niet meer leuk)gaat alles zijn gangetje.Gisteren hebben we de verjaardag van Roel gevierd,de kinderen hebben de hele tijd in het water gespeeld.Jullie hebben al veel gezien en gedaan,zoals we lezen hebben jullie het goed naar de zin.Maar goed dat Silvia de zonnebril zag liggen.Groetjes pap & mam. -
05 Juli 2009 - 17:39
Emiel:
Hoi Daar ver weg,
Erg gaaf hoor al die vakanties, en leuk dat je alles wéér opnieuw getypt hebt voor ons... Is toch lastig, compensatie voor de warmte bij ons... gelukkig is Saskia nu onderweg naar Beijing waar het nu boven de 40 C is....
En ja ik blijf zielig alleen achter, werk.... -
05 Juli 2009 - 19:37
Ron En Annemiek:
Beste Silvia en Peter,
Bedankt voor jullie mooie verhalen! Bijzonder en gevarieerd programma. Fijn om te vernemen dat jullie het goed hebben daar.
Het gaat ons hier ook goed. In de Pyreneën heb ik mij lekker uitgeleefd met fietsen. Ik was in vorm en zou in de zojuist begonnen Tour waarschijnlijk best mee kunnen dingen naar de bolletjestrui!
Annemiek heeft in Cambridge vast een voorproefje gehad (hopelijk ook qua weer) voor de komende zomervakantie in Engeland en Wales.
Veel plezier daar nog en hartelijke groet,
Annemiek en Ron -
06 Juli 2009 - 06:42
Albert:
Zo leer ik nog eens wat. Duurde effe voordat ik Arequipa gevonden had, maar dat is dan ook een kleine stad. Cabanaconde heb ik uiteindelijk ook gevonden. Der wonen maar liefst 30 miljoen mensen in Peru (www.cia.gov -> factbook)
Windows blijkt in ieder geval compatible met hier in Nederland :-), voor de rest klinkt het als een avontuur.
Veel plezier nog samen !!
-
06 Juli 2009 - 10:02
Nel:
Lijkt een geweldige trip, heel gevarieerd. Wellicht een bestemming die ik weer toe kan voegen op mijn lijstje (zucht, en dat is al zo lang...) Veel plezier nog. -
06 Juli 2009 - 17:27
Loek En Jacqueline:
Wat gaan sommige mensen toch ver weg. Hier is 't toch ook prachtig. Hoor wie 't zegt. Als ik jullie verhaal weer lees krijg ik ook weer zin . . . . .om ver weg te gaan. God heeft de wereld geschapen voor alle mensen. En af en toe moet je toch eens kijken wat allemaal van jou is. Toch? Het is ook (volgens verhalen, dat blijkt wel)een apart en prachtig land. Na ? en ? en ? en ? en ? etc voegen we nu ook Peru toe aan onze bestemmingenlijst. Hé jongelui (said the old and grey one)geniet nog veel van jullie mooie reis. Groetjes van ons arme thuisblijvers. -
06 Juli 2009 - 18:38
Janneke En Gerrit:
Wat een prachtig verslag. Terwijl jullie langs de Colca Canyon wandelden, zaten wij helemaal in Harmelen te wokken, met de hele familie ter ere van oma`s 100e geboortedag Ook heel leuk en haaientanden kun je ook vinden op het strand van Cadzand. Leuk hè? We genieten heel erg van jullie verhaal. Sil en Peter geniet ! Wij houden jullie bij. Groeten Gerrit en Janneke -
06 Juli 2009 - 18:57
Frans:
Hallo Luitjes,
Vraagje:
Is het op bijna 5000 meter hoogte niet waanzinnig vermoeiend om 4 uur door een vallei te lopen??
Moet je niet een paar dagen aclimatiseren? -
06 Juli 2009 - 19:47
Marcel En Karin:
Hoi Sil en Peter,
wat een indrukwekkende reis maken jullie, prachtig om te lezen! Geniet ervan, terwijl wij ons voorbereiden op onze Griekenlandreis (ook leuk).
liefs, Marcel, Karin, Tim en Sanne -
06 Juli 2009 - 23:13
Peter En Silvia:
Hoi allemaal,
we zijn zojuist na een lange reisdag aangekomen in Puno. Heel leuk om weer jullie reakties te lezen!
Het lopen op hoogte gaat intussen wel, alleen als het pad naar boven loopt, dan merk je dat er minder zuurstof in de lucht zit. Morgen gaan we het Titicacameer op en slapen we bij de lokale bevolking op Amantani. Woensdag keren we weer terug in Puno en dan hopen we ook weer de weblog bij te kunnen werken. Er is een landelijke staking aangekondigd voor de komende 3 dagen, waarvan woensdag zeker is. Maar dan zitten we op het meer. Hopelijk gaat donderdag niet door want dan reizen we naar Cusco. Jullie lezen het wel over een paar dagen. Groeten,
Peter en Silvia -
08 Juli 2009 - 20:37
Lyda:
Hallo Peter en Silvia,
Ik vind het leuk jullie reisverslagen te lezen.
Krijg echt een indruk hoe het daar allemaal aan toe gaat.
Dus een goede manier om wat wereldwijs te worden.
Ik hoop dat jullie nog heel veel zullen zien en beleven de komende tijd.
Geniet ervan!!
Groetjes
Lyda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
