Monteverde

11 oktober reisdag

We konden uitslapen deze dag aangezien we pas rond de middag naar Liberia zouden gaan. 's Morgens werd er nog door een drietal reisgenoten (Ludo,Jan en Jan) een fietstochtje ondernomen waarbij Jan en Jan fietsles hebben gekregen want die kwamen redelijk uitgeput terug. Onderweg naar Liberia hebben we nog een Tico geholpen met zijn auto die van de weg was geraakt. Samen met een aantal Tico's helpen tillen en hup, de auto stond weer op de weg. In Liberia regende het zeer stevig, dus tijd om boek te lezen (Angels and Daemons, oftewel het Bernini mysterie)


12 oktober Naar Santa Elena

Hoewel het de bedoeling was om om 7 uur te vertrekken wordt het uiteindelijk half 9. Het regent nog steeds (en niet zo'n klein beetje ook), dus moet alles zo goed als mogelijk waterdicht verpakt worden. Onze chauffeur Jose doet geweldig werk want hij is uiteindelijk degene die alle bagage op het dak bindt (in de stromende regen in dit geval).
Onderweg een korte stop gemaakt bij een dierenopvangcentrum en daar verschillende dieren van zeer nabij kunnen zien. Ook een puma en een paar jaguars die we naar alle waarschijnlijkheid niet in het wild zullen zien.
Vroeg in de middag komen we aan in Santa Elena. Eerst even gebeld met Moniek, dochter van vrienden, en gezegd dat ik intussen gearriveerd ben, en wat spullen voor haar bij me heb. Moniek loopt 7 maanden stage in Costa Rica en werkt intussen 1 maand in Santa Elena/MonteVerde.
We spreken af elkaar ergens in de komende dagen te ontmoeten.
Omdat het nog steeds regent, valt er buiten weinig te doen. We gaan dan ook met een groepje eerst naar de "World of insects" en daarna naar een kikkertentoonstelling. Beide zijn een stuk interessanter dan ik verwachtte, mede door de de goede gidsen bij beide gelegenheden.


13 oktober Monteverde wandeltocht

Om half 8 een goed ontbijt in onze lodge, waarbij onze gastheer nog de opmerking plaatst: "Be careful, it's a jungle out there...."
Met de bus gaan we naar het national park Monteverde alwaar 4 gidsen ons al staan op te wachten. Hoewel het weer nog steeds regenachtig is maken we een mooie en interessante tocht van zo'n 3 uur door de jungle. Hierbij komen we een paar aparte zaken tegen zoals orchideeen ter grote van een speldeknop en vlinders met doorzichtige vleugels. Na afloop lopen we nog even naar de Hummingbird Alley waar tientallen kolibri's af en aan vliegen. Een heel mooi gezicht om deze kleurrijke vogels van zeer dichtbij te kunnen zien.
Het grootste gedeelte van de groep besluit om ook 's middags nog een wandeling in het park te maken. Het is nog steeds mooi, maar je mist toch echt de toegevoegde waarde van een gids.
Omstreeks 4 uur gaan we terug met het openbaar vervoer, een bus in dit geval. Dit is een heel aparte belevenis. De bus zou om 4 uur vertrekken, maar klaarblijkelijk weet de chauffeur wie er allemaal mee moet, want hij wacht netjes tot alle passagiers er zijn. Onderweg wordt regelmatig gestopt om mensen eruit of erin te laten. Dus uiteindelijk hobbelt de bus nokkie vol naar Santa Elena. En hobbelen bedoel ik hier letterlijk want van wegen kun je niet echt / echt niet spreken. 's Avonds wederom goed gegeten waarna een aantal groepsleden naar de lodge terug gaan en een aantal de kroeg induiken.


14 oktober Canopy tour en skywalk

Na een stevig ontbijt met pancakes zitten we om 8 uur al weer in de bus om vanmorgen wat aan thrillseeking te gaan doen: de canopy tour. Iedereen krijgt regenkleding aan, een helm op, werkhandschoenen met een flink stuk extra leer aan de binnenkant. Vervolgens ga je al hangend aan een katrol die aan een staalkabel hangt van boomtop naar boomtop. De eerste keer is behoorlijk spannend als je naast/boven de boomtoppen zeilt. Maar de tweede keer gaat al wat beter en langzaam maar zeker ga je ook wat om je heen kijken (en ook naar beneden!!).
Om kort te zijn: helemaal te gek. Het kan behoorlijk snel gaan, maar je moet je handen dus gebruiken om te remmen (vandaar het extra leer; je remt door met 1 of 2 handen aan de staalkabel te gaan hangen). Er zijn in totaal 15 van deze overspanningen, waarbij de langste 600 meter is waarbij je tevens zo'n 100 meter boven de woudbodem zit.
Ondanks de regen een geweldige kick. Als afwisselling was er ook nog een "tarzanswing" waarbij je aan een 10 meter lang touw van een platformpje de lucht in wordt gezwierd.
Na afloop een korte pauze. 's Middags zijn we de skywalk gaan doen, je loopt nu door het nevelwouden met regelmatig een oversteek over een hangbrug die hoog tussen de bomen hangt. Een geweldig mooie omgeving, maar door de regenval heb ik maar weinig foto's kunnen maken.
Terug naar Santa Elena, alwaar ik Moniek ben gaan opzoeken. Met onze bus zijn we terug gegaan naar onze lodge waar we een tijdje hebben zitten praten. Het blijft vreemd om op vakantie mensen tegen te komen die te kent, maar tevens is het heel leuk om de ervaringen van iemand die al een maand in Costa Rica werkt te horen. Haar ouders Loek en Jacqueline gaan eind november nog naar Costa Rica, maar bij deze alvast het bericht: Pura Vida, het gaat goed met haar!