Vrije dag en terugreis

Met enige vertraging dan de info van de laatste 2 dagen. Ik heb zelfs al gehoord dat iemand dacht dat ik die iglo niet meer uit ben gekomen. (De vertraging werd veroorzaakt door een griepvirus).
Anyway, terug naar het verhaal.

Vrijdag 16-2

Ik werd voor het eerst wakker toen het half 6 was. Viel me reuze mee. Van de kou (het is in de iglo nog -5) merk ik niet veel meer dan dat ik een koude neus heb. Weer ingedommeld en om half 9 wakker geworden van andere mensen in de iglo die aan het opstaan waren. Dat slapen onder deze omstandigheden viel dus reuze mee. Ook van spierpijn geen last. Spullen inpakken en op weg naar het hotel. Even de buitenthermometer checken: het is een stuk warmer deze dag: -15 graden.
Terug in de hotelkamer blijkt ook Silvia een prima nachtrust gehad te hebben. Helaas is ze verre van fit dus onze plannen voor deze dag gaan helaas niet door :(
Na het ontbijt bij de receptie gevraagd of het misschien mogelijk is of ik dan nog met een of andere aktiviteit mee kan doen deze dag. Er is nog een mogelijkheid om een korte (30 km)
sneeuwscootertocht te doen en daarvoor geef ik me dus op.
Om half 12 wordt ik opgehaald en rij ik mee met de gids voor deze trip naar een ander hotel een half uurtje van ons hotel vandaan. Hier wachten de andere deelnemers van deze tocht: twee dames uit Frankrijk met twee zonen. Het is trouwens zowiezo erg opvallend dat je hier heel veel toeristen uit Frankrijk tegenkomt. Zoveel ben ik er nog nooit in een ander land tegengekomen (behalve in Frankrijk dan...)
Nadat iedereen een helm heeft gekregen gaan we naar de scooters en kunnen we ook vrij snel vertrekken aangezien iedereen al eerder deze week op zo'n ding heeft gereden. Het weer is duidelijk anders vergeleken met gisteren. Het is een grijze lucht waardoor je de countouren van de tracks minder goed ziet en omdat er ook nog verse sneeuw is gevallen is het allemaal een stukje glibberiger. Bovendien zit ik nu alleen op een scooter en dat rijdt toch behoorlijk anders dan iemand achterop.
Maar het is weer heel gaaf om met zo'n ding te crossen alhoewel het vandaag minder hard gaat. Na anderhalf uur zit de mooie tocht er helaas weer op. Maar de excursie is nog niet afgelopen: we kunnen nog gaan ijsvissen. Nu hou ik niet zo van vis, maar wil deze ervaring toch niet overslaan. Even later komt de gids met een flinke boor en wat spullen aanzetten en lopen we naar het meer. De boor is niet al te scherp en het ijs is zo'n 50 cm dik dus het duurt zeker 10 minuten voordat we daar doorheen zijn. Dan komt er een miniscuul hengeltje (ik schat zo'n 30cm) tevoorschijn waar de gids wat aas aan doet en wat hij vervolgens laat zakken in het zojuist geboorde gat. De Fransen houden het al snel voor gezien en dus zitten de gids en ik samen op het ijs om beurten de hengel vast te houden in de hoop dat er een vis wil bijten. Helaas, maar na zo'n 20 minuten vind ik het ook
wel welletjes geweest (ik zal er ook wel te weinig geduld voor hebben). Spullen ingepakt en
vervolgens terug naar het hotel.
Daar gaat het gelukkig intussen een stukje beter met Silvia. Hoewel ze nog flink aan het hoesten is, is ze gelukkig fit genoeg om 's avonds mee te gaan naar het "Farewell diner". Dit eten is in een apart en gezellig bouwwerk en smaakt wederom prima. Na het eten nog gezellig even naar de bar waar iedereen nog even terugblikt op de helaas al weer voorbije week.

Zaterdag 17-2

Om 10 uur moeten we onze thermokleding weer inleveren. We hebben er veel profijt van gehad en we vragen ons af hoe het allemaal gelopen was als we die niet hadden gehad; ondanks dat we veel zelf mee hadden genomen was dat zeer waarschijnlijk niet voldoende geweest om de klimatologische omstandigheden hier te trotseren. Buiten is de temperatuur nog verder opgelopen: -10 graden. Hoewel dat naar Nederlandse maatstaven toch strenge vorst is, is het schijnbaar zo "warm" dat er hier en daar al wat sneeuw van de bomen valt (het is hier hele droge (poeder) sneeuw die door de kou bij elkaar gehouden wordt).
Om 11 uur komt de bus aanrijden die ons in een uurtje naar het vliegveld van Kittila brengt. Vandaar vliegen we in 5 kwartier weer naar Helsinki. En van daaruit door naar Amsterdam. Tegen het einde van de vlucht naar Amsterdam blijkt er nog een passagier onwel te zijn geworden. Vlak na de landing op Schiphol taxiet het vliegtuig ook niet naar de terminal maar stopt kort nadat de landingsbaan is verlaten op een soort parking position alwaar al een ambulance klaar staat. Er komen enkele broeders
aan boord, maar gelukkig kan de persoon in kwestie nog op eigen kracht het vliegtuig verlaten. Dan worden de motoren weer gestart en taxiën we door naar de terminal. De bagage wordt opgehaald en we nemen afscheid van onze reisgenoten Peter, Petra, Romy, Marco en Tessa.
Silvia's broer en haar nichtjes staan ons al op te wachten.

Tot slot:
Het was een fantastische vakantie en we kunnen het aan mensen die van winterse omstandigheden en gevarieerde aktiviteiten houden dan ook van harte aanbevelen. Iedereen die een reaktie heeft achtergelaten: hartelijk dank daarvoor. Tot de volgende keer!

Er staan intussen ook een aantal foto's om een korte sfeerimpressie te geven.