Murchison Falls NP en Kibale NP

We zitten nu in Kisoro, in het uiterste zuidwesten van Uganda. We hebben vandaag een relax/bijkom-dag en kunnen in een internetcafé dus het volgende deel van het reisverslag toevoegen. Veel leesplezier!

23 juli
Om 6 uur ontbijt, zodat we iets na half 7 konden vertrekken. Eerst een gamedrive in Murchison National Park. Veel gezien waaronder ook kudde olifanten, (heel) veel waterbokken, hartebeesten, buffels, verschillende vogelsoorten. Rond middaguur lunch bij een campsite in het park. Daarna een 2 uur durende boottocht over de Nijl, met onderweg heel veel nijlpaarden, wat krokodillen en verschillende vogelsoorten (en een stevige stortbui). Aan het eind van de tocht zie je de gelijknamige waterval waar de Nijl zich met veel geweld door een relatief nauwe opening perst. De meesten (ook wij) gingen te voet verder voor een wandeling naar de top van de waterval. Erg fraai allemaal. Het lukte gelukkig nog net om de veerboot van 6 uur te halen. Aan de overkant gekomen was het retour overnachtingsplek, waarbij de weg retour ook nog een soort gamedrive was. En we kregen als "toetje" nog een leeuwin met 2 jongen te zien, waarbij 1 jong vlak langs de weg lag; ik kon 'm bijna wijze aanraken. Al met al een lange maar mooie dag.

24 juli
Om 8 uur zaten we al op de boot op de Nijl, nu echter richting delta (i.p.v. richting watervallen). Onderweg natuurlijk weer nijlpaarden (die zitten er hier heel veel), krokodillen en natuurlijk de nodige vogelsoorten. Na een tijdje ziet de ranger een schoenbekooievaar op het land. We leggen aan en gaan te voet op zoek naar deze zeer zeldzame vogel (met een soort grote eendenbek). We zien hem gelukkig nog van een behoorlijke afstand alvorens hij wegvliegt. Aan het eind van deze mooie boottocht staan onze chauffeurs al weer klaar om ons terug te brengen naar onze kampeerplek, voor een prima lunch.
Halverwege de middag gaan we weer op pad voor een gamedrive. Helaas geen leeuw(en) of luipaard, maar we zien toch genoeg andere wild. Silvia spot zelfs een soort varaan (zoiets hadden we nog niet eerder gezien). Ook genoeg giraffen (of is het girafs?) en olifanten vanaf redelijk korte afstand. Op hun kop/rug zitten vaak vogels die de teken van hun huid eten (dit zie je o.a. ook bij de buffels).

25 juli
Een laaaange reisdag; van 7 uur in de morgen tot 7 uur in de avond. Afgelegde afstand ongeveer 510 km. Iedereen is doodmoe, natuurlijk zit er niet zo veel asfalt tussen. Onze kampeerplek voor de komende 2 nachten is Kibale Forest camp. Zoals de naam al zegt in het bos dus. Ook hier tenten onder een afdakje; wel wat kleiner dan in Fort Murchison, maar ook hier staan bedden in de tent. Na wederom een 4-gangen diner is het al snel bedtijd.

26 juli
Een relaxte dag vandaag; ontbijt pas na 8-en. Eerste activiteit een wandeling door een moerassig gebied. Verschillende apensoorten gezien. Met name een hele bavianenfamilie hebben we van een afstand van enkele meters kunnen bewonderen. Vond ik wel vreemd want tot nu toe had ik begrepen dat het verstandig is om toch de nodige afstand te bewaren tot bavianen.
Na de lunch bij onze kampeerplek gingen we op pad voor een wandeling door een naburig dorp. Dit werd een zeer interessante middag; het werd veel meer dan slechts een korte wandeling. Na eerst wat schriften en potloden gekocht te hebben in een klein winkeltje hebben we de plaatselijke school bezocht. Heel leuk, hoewel er wel een zekere aarzeling bij de klas was om met ons te communiceren. Daarna een medicijnman bezocht waar we een uitleg kregen over allerlei middeltjes tegen allerlei kwalen. Daaronder vielen volgens hem niet alleen echte ziektes, maar ook allerlei man-vrouw situaties, bv. een scheiding. Hij voorspelde nog dat we toch een luipaard te zien zullen krijgen, nadat we eerst een leeuw met jong hebben gezien. We zijn benieuwd...
Vervolgens bij een 76-jarige vrouw op bezoek die ons vertelde hoe in Uganda vroeger de huwelijken allemaal door de ouders gearrangeerd werden. Dat was bij haar ook het geval geweest en ze was de derde vrouw van haar echtgenoot. Ze had uiteindelijk 14 kinderen gekregen, maar daar leefden er nog maar 5 van. Ze zorgde nu voor een aantal weeskinderen.
Als laatste hebben we nog een bezoek gebracht aan een lokaal pindakaasfabriekje dat door 10 vrouwen opgezet was. Eerst mochten we het niet zien, tenzij we 100.000 Ugandese shilling zouden betalen, maar nadat we de nodige potten pindakaas gekocht hadden, mocht het alsnog. We hadden dus een klein fabriekje verwacht, maar het was 1 apparaat van zeer bescheiden afmetingen.
Het was na 6-en voordat we weer terug waren op onze kampeerplek. Daar werd eerst een voorstelling gegeven door een groep weeskinderen. Leuk om te zien en natuurlijk werd door een aantal groepsleden een stukje meegedanst.

27 juli
Om half 8 vertrekken naar het ranger station voor de Kibale Chimp walk. Met groepjes van 6 personen gaan we op zoek naar de chimpansees. Na een uur lopen door het Kibale Forest National Park, vinden we een aantal chimpansees die hoog in de bomen zitten. Je mag dan een uur bij de chimpansees blijven. Gelukkig kunnen we nog wat foto's maken voordat zowel Silvia als ik een kleine mierenaanval te verduren krijgen. Gelukkig zijn het geen giftige mieren (die heb je ook) maar ze bijten wel en dat voel je. Nadat we al het kruipend spul uit sokken, schoenen en van de benen hebben verwijderd is er helaas van het uur niet zo veel meer over. Maar al met al hebben we ze wel gezien!
Terug bij de camping genieten we eerst van een goede lunch alvorens we met de volgeladen Landcruisers op weg gaan naar Queen Elisabeth National Park. Onderweg stoppen we nog even bij een theeplantage die in deze streek veelvuldig aanwezig zijn. Verder is het rijden geblazen met natuurlijk de "verplichte" stop bij het passeren van de evenaar (dus foto maken). Tegen 5-en arriveren we in ons Bush camp, gelegen naast het Kazinga kanaal.