Bumthang, Gangte vallei en festival

Alvorens het verhaal verder gaat een antwoord op de vraag waaruit een buffet bestaat. Welnu, het zijn 5-6 schalen met verschillende gerechten; natuurlijk witte of rode rijst (die trouwens grijs is), soms noodles, pasta of aardappelen, meestal minimaal 2 schalen met (gemengde) groenten, en een schaal met vlees. Dit is vaak kip waarbij de kip volgens mij letterlijk in stukken is gehakt. Soms varkensvlees of rundvlees, maar dat is niet altijd even geweldig. Zo'n buffet krijg je dan met de lunch en met het avondeten. Het ontbijt bestaat trouwens uit toast met jam en je kunt iets van ei (scrambled, omelet, gebakken) erbij nemen. Af en toe iets extra's, zoals pannenkoeken. Nu weer verder met het reisverslag.

9 november - Bumthang
Om 6 uur ontbijten en rond half 7 worden we door de eigenaar van de reisorganisatie naar het vliegveld van Paro gebracht. Daar vertrekt iets na 8-en de vlucht naar Bumthang. Het wordt een prachtige vlucht met een fantastisch uitzicht op het Himalaya gebergte (we zitten gelukkig aan de goede kant van het vliegtuig). De vlucht duurt maar 35 minuten maar we krijgen toch nog een klein ontbijtpakket. Na de landing lopen we rechtstreeks naar de parkeerplaats (er is geen terminal, slechts een paar kleine gebouwen). Onze gids en chauffeur zijn er echter nog niet, maar komen gelukkig na een kwartiertje aanrijden. Zij waren om 1 uur 's nachts gearriveerd met de auto....
Vandaag kun je het beste omschrijven als "tempeldag". Vanaf het vliegveld is het een klein stukje rijden naar de Jakar Dzong (en die heeft ook een tempel). Vandaar verder naar Jampa Lhakang (=tempel op z'n Bhutanees), gebouwd in de 7e eeuw. Vervolgens te voet verder naar de Kurje Lhakang waar 3 tempels bijeen liggen. Dit is een van de belangrijkste plaatsen van het Boedhisme. We bezoeken de 2 belangrijkste tempels (volgens onze gids). Het geloof zit ook bij onze gids diep want hij offert (geld) in de meeste tempels en prevelt wat (gebeden neem ik aan).
Te voet verder naar de Tamshing Lhakang; een mooi stukje lopen naar een brug, riviertje over en aan de andere kant van het riviertje verder. Vlak bij deze laatste tempel is onze lunchplek, dit is bij iemand thuis. We worden gastvrij ontvangen en iets later sluiten nog een (Nederlands) echtpaar en 2 dames uit Australië aan; gezellig kletsen dus. De lunch is prima en we kunnen ook nog even de zelf gestookte drank proeven :).
Na de lunch sluiten we het tempelbezoek af in de Kenchosum Lhakang. De oorspronkelijke tempel is in 2010 door brand verwoest, maar men heeft op deze plek een nieuwe (en grotere) gebouwd. Nu hadden we het wel zo'n beetje gehad met de tempels vandaag, maar deze is wel erg fraai en kleurrijk van binnen (hopelijk nog wat foto's van te vinden op internet).
Volgende stop is de Bhumtang Brewery alwaar het Red Panda weiss beer wordt gemaakt. Ergens in de jaren 50 is een Zwitser hier blijven hangen en heeft op een gegeven moment het bierbrouwen hier geintroduceerd. Het is een hele kleine brouwerij waar we een korte uitleg krijgen en natuurlijk in een soort proeflokaal het product mogen proeven. Niks mis mee :)
Na afloop nog even door het het dorp gelopen alvorens naar ons hotel te gaan. We hebben een tijd geen stroom, maar kunnen toch om 7 uur (prima) eten.

10 november - naar de Phobjikha/Gangte vallei
Vandaag is een reisdag, niet zozeer vanwege de afstand maar vanwege de tijd. We rijden over slechte wegen, redelijke wegen, best goede wegen, maar voornamelijk over "weg in aanleg". De staat van deze laatste variant is soms zodanig dat je redelijk door elkaar wordt geschud. Ook kijk ik af en toe een heel eind naar beneden als de auto weer eens vlak langs een afgrond rijdt. Vangrail is een onbekend begrip naar het lijkt.
Eerste stop is een weverij, waar nog op de traditionele manier tapijten geweven worden. Daarna naar het Tower of Trongsa Royal Heritage Museum. Bezoek aan het museum gaat niet door; ze zitten al 3 dagen zonder stroom. Dan maar een korte thee/frisdrank - stop. Vlak hierbij ligt de Trongsa Dzong, de grootste dzong in Bhutan. Inderdaad een groot complex waar we even in rondwandelen (een groot gedeelte is niet toegankelijk want daar zijn kantoren in gevestigd). We vervolgen onze weg, al slingerend door de bergen, met fraaie uitzichten.
We stoppen nog als een deel van een kudde yaks de weg oversteekt. Twee mannetjes-yaks zijn het klaarblijkelijk ergens over oneens want die gaan eens even stevig met de hoorns/koppen tegen elkaar het gevecht aan. Dat doet (letterlijk) een hoop stof opwaaien.
De Phobjikha vallei is bekend omdat hier elk jaar vanaf eind oktober de zwartnek-kraanvogels vanuit Tibet komen overwinteren. We kunnen er (van veraf) al een aantal zien. Ze zijn beschermd, dus mag je niet dichtbij komen. Rond half 5 arriveren we dan na deze lange reisdag in het hotel.

11 november - Black-Necked Crane Festival
Tot verbazing van Sonam staan we een kwartier voor de afgesproken tijd (9 uur) al klaar. Wij willen graag de kraanvogels zien, vandaar. We gaan eerst naar het Black-Necked Crane Information Centre, gelegen op een steenworp afstand van het hotel. Daar eerst een interessante film bekeken over de kraanvogels en hoe men hier probeert blijvend een overwinteringsplek te bieden. In een aanpalende ruimte staan kijkers opgesteld om de kraanvogels te observeren en dat doen we dus ook. Dan nog even foto's maken van Karma, een kraanvogel die in 2016 gewond is geraakt en hier in het centrum is opgevangen. Zo'n kraanvogel is best nog groot.
Vanuit het centrum lopen we naar een plek waar we zelf nog wat foto's maken van de kraanvogels in de verte.
Een klein stukje rijden naar de Gangte Goemba (klooster), waar we deze morgen het Black-Necked Crane Festival bezoeken. En we zijn niet de enige; ik heb deze reis nog niet zoveel Bhutanezen bij elkaar gezien, ook niet in Thimpu. Van heinde en verre komen mensen naar dit 1-daags festival. Velen proberen van de gelegenheid gebruik te maken om spullen te verkopen, dus in de straatjes naar het klooster is een veelheid aan waren uitgestald. Wij zijn natuurlijk niet de enige toeristen die het festival bezoeken, het zijn er zekere enkele honderden. Op de binnenplaats van het klooster is het al erg druk en het is even zoeken naar een geschikte (staan)plaats. Ik schat dat er vele duizenden mensen aanwezig zijn. Er worden verschillende dansen opgevoerd; met name door schoolkinderen maar ook door volwassenen. Het is een zeer kleurrijk schouwspel en leuk om een keer mee te maken. Als het lunchpauze is in de voorstelling, houden wij het ook voor gezien en lopen naar de auto (die een aardig eind weg staat door de drukte). We rijden naar de lunchplek (in een soort wegrestaurant met ook hier weer een buffet) en vandaar naar Punakha waar we halverwege de middag arriveren. Tijdens de rit vragen Sonam en Choki vanalles over Nederland. Onder andere hoe snel we rijden. Ze geloven het bijna niet dat we op snelwegen een maximum snelheid hebben van 130 km/uur.
Ben benieuwd hoe ze zullen reageren als ze morgen het verhaal horen dat vannacht in Nederland bij Maartensdijk een automobilist gepakt is met 265 km/uur.
De temperatuur is trouwens hier een stuk aangenamer, we zitten nu onder de 1000 meter hoogte. Rest van de middag en de avond tijd om te relaxen.