Schaatsen kijken: WK afstanden

14 februari - naar Salt Lake City (SLC)
Marco brengt ons naar Schiphol, waarvoor dank. Inchecken gaat voorspoedig en ook de algemene security check gaat vrij vlot. Je mag tegenwoordig zelfs water meenemen. Omdat het een vlucht naar USA is met een Amerikaanse maatschappij is er nog een extra check. In het verleden werd je dan het hemd van je lijf gevraagd, maar nu was er eigenlijk maar een vraag; "bent u de laatste 2 weken in China geweest"?
De vlucht zelf was 10,5 uur; de nodige films kijken is dan wel zo prettig om de tijd te doden. Rond 2 uur plaatstelijk tijd (8 uur vroeger dan in NL) landen we in SLC. Douane nam de nodige tijd in beslag. Vervolgens auto ophalen; keuze uit een Hyundai Elantra of een Toyota Corolla. Tja...
Het rijden in de US is weer even wennen; overal verschillende speed limits en "keep lane". Het is nog geen 4 uur als we onze kamer in het hotel betrekken. Bagage droppen en dan nog op even te voet naar Temple Square. Het is er rustig en we krijgen in 1 van de gebouwen wat uitleg.
Daarna nog even door het centrum gelopen en uiteindelijk op de terugweg naar het hotel bij een restaurant een kleine hap gegeten (voor mij met een lokaal biertje er bij).
Nog gepoogd om pas na 10 uur te gaan slapen, maar de vermoeidheid slaat onverbiddelijk al iets eerder toe.

15 februari - WK afstanden (dag 3)
Een typische eerste nacht met meerdere keren wakker worden en/of niet in slaap kunnen vallen; jetlag dus. Dus al voor half 7 het bed uit. Na het vroege ontbijt even gekeken wat er eventueel buiten het schaatsen nog op de agenda gezet kan worden; met de lift helemaal naar boven op de Olympische skispringschans lijkt ons wel wat. Bij de Visitor Information daar wat meer info over gevraagd, maar die schans blijkt in het Utah Olympic Park te liggen en dat ligt een stuk buiten SLC. Dat wordt geen bestemming voor erbij vandaag. De jongedame vraagt ons natuurlijk waar we vandaan komen en of we komen skieen. Nee dus, we komen voor het schaatsen. Eenzelfde situtatie hadden we gisteren ook al twee keer meegemaakt; je ziet mensen denken: "schaatsen?". Het zou mij niet verbazen als ze het nooit hebben gezien.
Het is een half uur rijden vanaf ons hotel naar de Utah Olympic Oval. Van buiten best een mooi gebouw, maar van binnen lijkt het toch meer op een fabriekshal. Het publiek bestaat voornamelijk uit Nederlanders zo te zien. Zelfs de reclames die ze tussen de wedstrijden laten zien zijn in het Nederlands.
Het wordt een dag met schaatsen van (zeer) hoog niveau. Op de 5000m dames wordt twee keer het wereldrecord verbroken; in de laatste rit wint Natalja Voronina de eerste plek. Op de 1000 meter heren rijdt Pavel Koelizjnikov als eerste ooit onder de 1.06, een fabelachtig WR dus. Vervolgens steelt Jutta Leerdam op de 1000 meter dames de show. Last but not least wordt de ploegenachtervolging bij de heren gewonnen door Nederland (Marcel Bosker, Douwe de Vries en Sven Kramer) in een nieuwe WR. De 75e titel voor Sven!
Daarna terug naar het hotel, waar we het verder rustig aan doen.

16 februari - WK afstanden (dag 4)
Na het ontbijt lopen we (door de regen) naar het Temple Square om daar in het Tabernacle de wekelijkse uitzending (al sinds 1929!!) van het Tabernacle Choir at Temple Square bij te wonen. Naast dit 360 leden tellende koor wordt het optreden verzorgd door een organist die het grote orgel (bestaande uit ruim 11600 pijpen) bespeelt, een groot orkest en nog een kleinere groep die handbellen bespeelt. De akoestiek van het Tabernacle is beroemd en het optreden van een half uur is zeer de moeite waard.
Daarna weer naar de Utah Olympic Oval voor de 4e en tevens laatste dag van het WK afstanden. Ireen en Kjeld worden wereldkampioen op de 1500 meter, net zoals Jorrit Bergsma bij de mass start; 3x het Wilhelmus dus vandaag. Heel gaaf om 2 dagen live mee te maken.
Terug in het hotel weer rustig aan gedaan; het regenachtige weer nodigde ook niet echt uit om nog vanalles te gaan ondernemen. Morgen start de rondreis; eerstvolgende bestemming is Moab.