Quito, Otavalo, Cotopaxi

Hallo allemaal,
we zijn intussen al 9 dagen onderweg. Hoogste tijd dus om jullie op deze, inmiddels wel bekende manier, op de hoogte te brengen (en houden) van onze belevenissen tijdens onze reis. Onze reisbestemming dit jaar is Ecuador, land van de evenaar. Ook de Galapagos eilanden horen hier bij. Veel leesplezier (en reacties stellen we natuurlijk weer op prijs)!

Groeten,
Peter en Silvia

zondag 27 juli
We zouden om 7 uur opgehaald worden door de taxi, maar die kwam pas nadat we gebeld hadden. Dus enigszins verlaat arriveerden we op Schiphol; bagage inchecken, douane, en nog wat rondneuzen. We vliegen met KLM in een Boeing 777 genaamd "Galapagos Islands" (hoe toepasselijk!). Vlucht verloopt prima en na bijna 11 uur vliegen arriveren we in Quito, hoofdstad van Ecuador. Tijdverschil met Nederland is 7 uur (vroeger). Stempel in het paspoort, bagage ophalen en bij de uitgang het bord "Djoser" zoeken. Kennisgemaakt met Petty, onze reisbegeleidster en de 15 overige groepsleden.
Met busje naar ons hotel in Quito, een grote stad met zo'n 2 miljoen inwoners. De stad is
slechts 6 km breed, maar liefst 50 km lang en ligt op een hoogte van 2850m boven de zeespiegel. Dat laatste is even wennen, en zelfs een trap oplopen merk je. Maar dat zal na een paar dagen acclimatiseren wel beter gaan.
Na een welkomstdrankje en de eerste uitleg over het reisprogramma gaan we 's avonds nog met z'n allen wat eten in de stad. Na deze lange dag gaat iedereen toch vroeg naar bed.

maandag 28 juli
Na het ontbijt ontmoeten we onze chauffeur Wilson voor de 3 weken op het vasteland. We gaan met de groep met de eigen bus een stadstour maken. Uitleg etc. wordt verzorgt door een lokale gids (Ivan). Eerst naar de grote basiliek, maar die bekijken we nu alleen vanaf de buitenkant. Daarna naar de Virgen de Quito (een groot Mariabeeld) met mooi uitzicht over de stad. Vervolgens te voet door het oude stadscentrum van Quito, waarvan de oudste gebouwen dateren van de 16-de eeuw. Dit stadsdeel kwam als tweede op de werelderfgoedlijst van de Unesco. Eerste lopen we door La Ronda, een smal straatje met allemaal kleine restaurantjes en winkeltjes. Daarna bezoeken we achtereenvolgens een aantal kerken; Santo Domingo, San Francisco en de Compania de Jesus. In deze laatste kerk mogen helaas geen foto's worden gemaakt. Het interieur wordt door kunstkenners tot de vijf mooiste kerken in de wereld gerekend. Daar kan ik me iets bij voorstellen, gezien het feit dat een groot gedeelte van het interieur met bladgoud is bedekt. Hier eindigt ook de stadstour.
Daarna lopen we snel nog naar het plein bij het presidentieel paleis alwaar de wisseling van de wacht al aan de gang is. Dat gaat met het nodige ceremonieel gepaard en op het
plein is het behoorlijk druk (met zowel Ecuadorianen als toeristen).
Na de lunch gaan we met z'n allen naar de Teleferico; een kabelbaan die je naar ongeveer 4000 meter brengt. Daar heb je een prachtig uitzicht over de langgerekte stad. Te voet nog een stukje verder omhoog, waarbij het stijgen toch enigszins moeizaam gaat door de hoogte.
Het is al 4 uur in de middag geweest als we weer allemaal beneden zijn en de bus nemen naar Otavalo, onze overnachtingsplaats voor de komende 2 nachten. 's Avonds zijn we met zijn allen in een nabijgelegen restaurant gaan eten.

dinsdag 29 juli
Na het ontbijt gaan we met de bus naar het kratermeer van Cuicocha. Daar maken we een wandeling met 2 lokale gidsen. Na een tijdje voornamelijke bergop wandelen komen we bij een splitsing. Met z'n zessen besluiten we om met een lokale gids en zijn zoon verder te lopen langs het kratermeer. De rest loopt nog naar een top en vervolgens dezelfde route terug. Het weer is prima en de uitzichten op het meer en zijn omgeving zeer fraai. Uiteindelijk arriveren we rond 2 uur bij het eindpunt van de wandeling alwaar we al snel opgehaald worden door de bus met de rest van de groep.
Na de lunch zijn we eerst nog gestopt bij een huis waar ze panfluiten maakten. Daar hebben we niets van gezien; er kon wel het nodige (schilderijen, (pan)fluiten en andere instrumenten) gekocht worden en er was een kort optreden van een 3-tal muzikanten.
Vervolgens door naar een dorpje met kleine weverij(winkel). Voor het plein was een soort religieuze "ren-je-rot" aan de gang voor de lokale jeugd. In de kelder van het winkeltje kregen we te zien hoe ze wandkleden maakten en hoe ze uit natuurlijke materialen verschillende kleurstoffen verkregen.
Terug in het hotel is er eerste nog een drankje ter gelegenheid van een jarige in de groep. Een plaatselijk manusje-van-alles geeft nog een kort optreden.
's Avonds zijn we met een ander stel in een klein Mexicaans restaurant gaan eten.

woensdag 30 juli
Je kon zelf bepalen hoe laat je wilde ontbijten, dus dat betekende dus (een beetje) uitslapen. Daarna zijn we naar de plaatstelijke markt in Otavalo gegaan. Het was nog vrij rustig toen wij er aankwamen en links en rechts was men nog druk bezig met de opbouw. Bij een kraampje wel een mooi souvenir gezien, maar veiligheidshalve had ik maar een paar dollar meegenomen. Afgesproken dat we nog terug zouden komen.
Op een ander plein was voornamelijk groente en fruit te koop en daar wat fruit gekocht. Nog even getuige geweest van een ruzie tussen de locals waarbij er zelfs met wat gegooid werd. Zelfs de marktkooplui stonden met verbazing te kijken.
Nadat we in het hotel wat extra dollars gehaald hadden, terug naar het souvenirstalletje en na wat afdingen toch het eerste souvenir gekocht.
In de middag stoppen we eerst bij een klein museum dat op de evenaar ligt. Je krijgt daar een aantal proefjes te zien; bv hoe water wegloopt door een afvoer. Op de evenaar stroomt het water recht door de afvoer. Ten noorden van de evenaar draait het water tegen de klok in en ten zuiden van de evenaar met de klok mee. En dat effect zie je dus al, als je maar een paar meter van de evenaar bent. Je kunt ook zelf dingen proberen; een ei op de kop van de een spijker balanceren (Silvia lukte dat) of met de ogen dicht over een evenaarslijn lopen (heel raar, maar dat lukt dus niet; je bent continu uit evenwicht). Ook kregen we in het museum nog te zien hoe ze vroeger mensenhoofden bewaarden.
Na nog een korte stop in de buurt van het Mitad del Mundo monument werd de reis vervolgend. Met de bus naar Machachi, waar het sfeervolle hosteria ligt (voor 2 overnachtingen). Het is al donker als we arriveren (maar dat is hier rond half 7 al het geval; in Ecuador duren de dagen altijd ongeveer even lang).
Het 4-gangen diner dat door het hosteria verzorgd wordt, smaakt prima en daarna gaan de meeste op tijd slapen.

donderdag 31 juli
Om half 8 zitten we al in de bus op weg naar de markten van Saquisili. Eerst bezoeken we de markt met de grotere beesten zoals koeien, varkens, schapen en lama's. Een paar groepsleden worden nog geinterviewd door studenten die voor het vak Engels een praktijkopdracht moeten doen. Op een nabijgelegen plein worden de kleinere dieren verhandeld zoals puppies, kippen, konijnen en cavia's; manden/kooien vol. Let wel, de cavia's zijn niet als huisdier bedoeld, maar als eten voor de mens!
Nadat iedereen nog wat inkopen had gedaan voor de lunch ging de reis verder naar het Cotopaxi nationaal park. De Cotopaxi is nog een actieve vulkaan, maar de laatste uitbarsting dateert al van 1904. We maken eerst een kleine wandeling, El Paramo en daarna nog een wat langere tocht, Laguna de Limpiopungo. Dit was een mooie wandeling rondom een meer, waar bv ook (half)wilde paarden rondliepen. Hoewel de top van de Cotopaxi veelal in de wolken schuil ging, kregen we zo af en toe wel een glimp te zien. Na de wandeling gingen we verder de hoogte in met de bus tot 4600 meter. Daar wilden de meesten nog een stukje te voet verder tot de Refugio op 4800m. Maar een reisgenote voelde zich echt niet goed; vermoedelijk door de hoogte. En bij verschijnselen van hoogteziekte is er maar 1 remedie: dalen. Gezondheid boven alles, dus de hele groep is met de bus naar beneden gegaan. Gelukkig hielp het dalen en met de reisgenote ging het gelukkig al snel weer beter.
Verder hebben we deze middag dus ook geen andere plekken meer bezocht en zijn direct naar onze Hosteria terug gereden.

vrijdag 1 augustus
Beetje uit kunnen slapen. Na een prima ontbijt nog even gewacht of we de trein die vanuit Quito naar Cotopaxi gaat bij het nabijgelegen stationnetje konden zien. We zagen wel een omgebouwde bus op rails, maar de trein was verlaat, dus daar hebben we niet meer op gewacht. We zijn met de bus terug naar Quito gereden.
Na de lunch in Quito zijn we met 2 andere stellen de stad in gegaan. We hebben de basiliek nu ook van binnen bekeken en vervolgens ook de torens in. Je kon via een houten plankenpad boven de gewelven van de basiliek naar een steile metalen trap en vervolgens via nog 2 metalen trappen (aan de buitenkant...) naar een toren met uitzicht over de stad. Daarna wilde we nog naar de klokkentoren, maar omdat het bijna sluitingstijd was, mochten we daar niet meer in.
Dus terug gelopen naar ons hotel. Het was 's avonds heel druk in de stad; vrijdagavond dus de Quitorianen (?) gingen massaal stappen. Je ziet hier heel veel karaoke, maar daar zij wij niet van. Dus iets buiten de drukte (en vlak bij het hotel) een restaurant gevonden.