Cuenca, Puerto Lopez (walvissen!)

Zaterdag 9 augustus
De morgen gebruiken we om een beetje uit te slapen, rustig te ontbijten en het (tweede) verslag bij te werken. In de middag gaan we de stad verkennen. We lopen langs de rivier naar de ruines van Todos Santos, maar het oppervlak daarvan is zo klein dat je ze bijna letterlijk in 1 oogopslag hebt gezien. Daarna door naar Pumapungo. We worden gelokt door een bord " Belgische wafels van Jan". Als we het park rondom Pumapungo binnenlopen bevindt zich daar inderdaad een klein tentje en worden we weldra in onvervalst Belgisch aangesproken. De wafels smaakten trouwens prima :)
Nadat we het ruinecomplex van Pumapungo hebben verkend is het tijd om de lokale bierbrouwerij te bezoeken. Adres in reisgids klopt niet, even vragen aan de locals en we vinden het gebouw. Helaas gesloten. Terug naar het centrum, maar de oude en nieuwe kerk zijn gesloten. Naast de nieuwe kerk ligt een prima ijssalon dus die natuurlijk even bezocht. Nog wat inkopen gedaan in de supermarkt en bij een bakkerij voor de wandeling van morgen en de middag is al weer voorbij.
Morgen staat er een lange wandeling in El Cajas nationaal park op het programma, maar helaas blijkt dat de keuze zal gaan tussen een wandeling rond een meer van anderhalf a twee uur danwel een lange(re) wandeling van ongeveer drie uur. Dat vinden wij te kort dus zoeken we er eentje uit van 5 uur. Na al die tijd rondwandelen in steden nu eens de natuur in!
Voordat we een eetgelegenheid opzoeken voor het avondeten nog even naar de microbrouwerij gelopen, die nu gelukkig wel open is. De muziek staat nogal hard (of ligt dat aan de leeftijd?), maar de plaatstelijk gebrouwen stout smaakt prima.

Zondag 10 augustus
We vertrekken om 8 uur naar El Cajas. Dit nationale park ligt (ruim) boven de 3500m en bevat meer dan 200 meren en is belangrijk voor de drinkwatervoorziening voor Cuenca. Bij de parkingang stappen 2 lokale gidsen in de bus (die zijn in Ecuador verplicht als je met een groep reist). Petty legt uit dat Silvia en ik een andere route willen lopen. Op zich mag dat omdat we een GPS bij ons hebben. Er wordt door een gids druk met Petty overlegd / gediscussieerd. Als we stoppen bij de hoofdingang van het park is de strekking ons nog niet duidelijk. Uitleg volgt alras; het wordt ons afgeraden om zelf een andere route te lopen. Klaarblijkelijk zijn in dat gebied mensen onlangs verdwaald, het is 5 uur lopen als je de weg kent, anders zeker 7, er zijn geen topografische kaarten meer voorhanden (die worden net opnieuw gedrukt) en het is mistig. Uiteindelijk besluiten we dan maar met de "lange" wandeling mee te gaan.
Als we met de bus bij het startpunt worden afgezet, heb ik na 200m lopen al spijt van de keuze want de route blijkt zeer duidelijk aangegeven te staan. Nu hoeft dat natuurlijk niet te gelden voor de route die we eigenlijk hadden willen lopen, maar toch.
Anyway, de wandeling zelf loopt door een zeer fraai stuk natuur, dus dat valt dan toch mee.
MIDDAG? Nationale feestdag (onafhankelijkheidsdag) dus heel veel winkels en restaurants zijn gesloten.

We willen natuurlijk weer voor het avondeten nog een (ander) lokaal biertje proeven, maar helaas is de brouwerij ook gesloten. Het avondeten nuttigen we op een nabijgeleden terras (met bewaker die alles in de gaten houdt).

Maandag 11 augustus
Vandaag is de langste reisdag. Vertrek om 8 uur en verwachte aankomst in Puerto Lopez is eind van de middag. De lucht ziet grijs en met de bus gaan we nog een keer echt bergop tot ruim 4100 meter alvorens de bochtige afdaling naar het Ecuadoriaanse laagland wordt ingezet. Langzaam maar zeker laten we het Andesgebergte achter ons. Het weer klaart op (andere kant van de berg?) en op een gegeven moment hebben we prachtige uitzichten op het lager gelegen gebergte waar een dikke wolkendeken overheen ligt. Dus de sanitaire stop wordt ook gebruikt om van dit schouwspel nog wat plaatjes te schieten. Bij zo'n 1700 m boven de zeespiegel rijden wij diezelfde wolkendeken in en wordt het dus weer grijs om ons heen.
De lunch gebruiken we bij een tankstation met een mini foodcourt. Daarna nog een lange busrit totdat we iets na vijfen in Puerto Lopez aankomen. Dit kleine plaatsje aan de Ecuadoriaanse kust heeft duidelijk een andere sfeer dan de plaatsen waar we tot nu toe geweest zijn.
Omdat Silvia en ik eindelijk toch wat (meer) fauna van Ecuador willen zien boeken we nog een wandeltocht voor morgen in het Machallila national park.

Dinsdag 12 augustus
De eetruimte van ons verblijf (Nantu Hosteria) kijkt uit over de baai. En als we daar deze morgen zitten te ontbijten zien we waarempel een walvis, gewoon vanaf de ontbijttafel. We hopen natuurlijk dat we ergens de komende dagen dit nog vaker zullen zien.
Silvia en ik melden ons om kwart over 9 bij het kantoortje waar we de wandeling geboekt hebben. Stipt om half 10 vertrekken we met een pickup truck naar El Pital. Een vader en zoon uit Frankrijk gaan met ons mee; zij gaan een paardrijtocht maken.
In El Pital (niet meer dan een paar huisjes) verruilen we het schoeisel voor laarzen en even later gaan we met onze persoonlijke gids Cristina op pad. Het begin van de tocht is vlak en het pad is netjes aangelegd. Naarmate we verder omhoog gaan wordt de omgeving groener en natter. Op een gegeven moment lopen we vrij steil door de modder naar boven te banjeren. Hier en daar stoppen we voor wat uitleg, maar onze kennis van het Spaans reikt (nog steeds) niet ver, dus uitgebreide beschrijvingen hebben weinig nut.
Maar we zien toch een paar fraaie vlinders, een kleurige vogel en een paar minikikkers (ik schat max. 2 cm groot). Die kikkers hebben een bruinachtige kleur dus is het mij nog steeds een raadsel hoe onze gids die al lopend opmerkt.
Op een gegeven moment horen we het geschreeuw van brulapen in de verte. Die willen we natuurlijk heel graag zien. Als we na de lunch ons pad vervolgen lijkt het er even op dat we een andere richting op lopen dan waar het geschreeuw vandaan komt. Maar zowel onze gids als de gids van de Fransozen (die te paard dezelfde route afleggen als die wij te voet doen) doen hun uiterste best om de apen te vinden. En als dat niet op het pad kan, dan komt het kapmes tevoorschijn om een route door de jungle te banen die richting de apen gaat. En dat lukt; we zien er uiteindelijk een aantal (heel) hoog in de bomen zitten danwel bewegen. Te hoog en te nevelig om scherpe foto's te kunnen maken, maar we hebben ze dan toch gezien.
Na 5 uur onderweg te zijn geweest arriveren we weer bij het dorpje. Daar worden we uitgenodigd om nog wat te eten bij mensen thuis. We wilden sowieso nog een keertje Ecuadoriaans eten, en dat kon nu dus bij Ecuadorianen thuis.
Al met al een mooie tocht en eindelijk (een beetje) van de fauna gezien.
Bij terugkomst in Puerto Lopez komen we voor en na andere groepsleden tegen. De rest is namelijk vandaag met een whalewatch boottocht meegegaan. En ze hebben een moeder met jong een tijd dicht bij de boot gehad waarbij het jong regelmatig uit te water sprong. Dus je hoeft klaarblijkelijk niet 3 weken op een boot te gaan zitten en dan hopen dat je zo'n lucky shot kunt maken; zo'n foto die je op (reclame) posters ziet.
Tja, wij hebben een andere keuze gemaakt voor deze dag. Maar we hopen wel dat we morgen op de boot nog walvissen zullen zien.

Woensdag 13 augustus
Met de hele groep gaan we vandaag naar Isla de la Plata, ook wel Klein Galapagos genoemd. In de haven is het een drukte van belang en het duurt dus ook de nodige tijd voordat wij uiteindelijk de haven uitvaren.
Het duurt niet lang voordat we de eerste walvissen spotten. Eigenlijk zouden we rechtstreeks naar het eiland varen, maar we gaan deze machtige dieren gelukkig toch wat nader bekijken. We zien onder andere een walvis die meerdere keren achter elkaar met zijn staart op het wateroppervlak slaat en ook eentje die ze staart recht omhoog gooit alvorens te duiken; een prachtig gezicht.
Door al dit fraais komen we later bij het eiland aan en is er minder tijd om een wandeling te maken (maar volgens mij vindt niemand dat heel erg). De wandeling die wij doen "levert" mooie plaatjes op van een aantal vogelsoorten. Waaronder de blauwvoet jan-van-genten. Heel grappig zoals die lopen; met hun blauwe poten lopen ze enigszins ongemakkelijk. Vergelijkbaar met een mens met flippers aan de voeten. En ze zijn ook in het geheel niet schuw, dus je kunt ze prima fotograferen.
Na de wandeling varen we een klein stukje naar een plek waar de liefhebbers even kunnen snorkelen. Er zijn weinig liefhebbers, en na de (nogal) late lunch op de boot wordt de terugreis aanvaardt.
Nu was de heenreis al fraai met de nodige walvissen, maar de terugreis was nog fraaier. We zien zeer regelmatig walvissen en Silvia en ik mogen nu ook de uit het water springende examplaren live aanschouwen. Bijna niet te filmen (maar het staat nu wel op beeld!). Het is al bijna avond als we weer in Puerto Lopez arriveren. Daar boeken wij toch nog even een walviszoeken-boottochtje voor de volgende dag...

Donderdag 14 augustus
Een aantal groepsleden gaan deze morgen een wandeling maken over een paar stranden. Een aantal blijven in de hosteria en Silvia en ik gaan dus weer op "jacht" naar walvissen. Onze boottocht van gisteren en dan met name wat we onderweg hebben mogen zien, smaakt naar meer!
Het gaat hier niet altijd even snel en/of op tijd allemaal, dus het is al 11 uur eer we de haven uitvaren. De zee is wat ruwer dan gisteren en dat wordt sommigen (al dan niet) snel te veel. Na een klein half uurtje varen zien we dolfijnen en een hele zwerm fregatvogels. Deze laatste storten zich als ware kamikazepiloten op iets in het water. We zien op enig moment ook wel walvissen in de verte, maar deze blijven grotendeels onder water. Andere boten in onze nabijheid lijken meer geluk te hebben.
Maar we varen verder en uiteindelijk wordt ook nu het geduld (meer dan) beloond. Er verschijnen 3 walvissen vlak bij de boot. Ze lijken zelfs wel met de boot te willen spelen en zwemmen er ook onderdoor. Ze komen echt heel dicht bij de boot; je kunt ze bijna aanraken. Na dit machtige schouwspel keren we weer terug naar de haven. Althans, dat denken wij. Maar als de boot bij een eiland stil gaat liggen blijkt dat bij deze tocht ook een snorkelstop hoort. Dat was ons niet verteld en de rest van de groep wacht in Puerto Lopez met de bus. Na wat discussie wordt gelukkig toch koers gezet naar Puerto Lopez. We bieden onze excuses aan de andere opvarenden aan en die vatten het sportief op. De ongeplande stop wordt ook gebruikt door een aantal mensen, die onderweg zeeziek zijn geworden, om van boord te gaan. Daarna vertrekt de boot weer naar het eiland zodat diegenen die nog willen snorkelen dat ook kunnen doen.
Zoals de oplettende lezer intussen wel begrepen zal hebben, hebben wij geen enkele spijt dat we deze morgen nog een aparte boottocht hebben geboekt. Elke ontmoeting met deze reuzen uit de oceaan blijft een bijzondere ervaring (ik zal nog een foto/filmpje toevoegen aan het reisverslag, maar dat gebeurt waarschijnlijk pas zodra we weer terug zijn.)
In de middag rijden we naar Guayaquil waar we in het begin van de avond arriveren bij ons hotel midden in de stad. Het is de grootste stad van Ecuador en het contrast met het vissersplaatsje Puerto Lopez is vanzelfsprekend heel groot.
In de avond hebben we ons afscheidsdiner; voor bijna de helft van de groep zit de reis er al weer op want die vliegen morgenmiddag weer naar Nederland. De rest (waaronder wij) vliegen morgenvroeg naar de Galapogoseilanden voor onze boottocht.

Ik verwacht niet dat er op de boot internet aanwezig is, dus het kan even duren voordat het volgende deel van het verslag online komt.